Anna Wintour. Μυστικοπαθής, fashion guru, διευθύντρια της Αμερικανικής Vogue τα τελευταία 30 χρόνια. Αδιαμφισβήτητα πετυχημένη και γνωστή παγκοσμίως, κι όμως συνεχίζει ακόμη να κρύβει επιμελώς το πρόσωπό της.
Χθες ήταν καλεσμένη στο συνέδριο της Vogue Greece στο Μέγαρο Μουσικής, ως ομιλήτρια για δύο από τα πιο φλέγοντα ζητήματα της σύγχρονης ανθρωποκεντρικής πραγματικότητας, τη βιωσιμότητα στη μόδα και τη γυναικεία ενδυνάμωση. Ξεκίνησε τον λόγο της με αρκετά motivational vibes, λογικό για μια γυναίκα που επιτυχώς έχει διατηρήσει τον ίδιο σημαντικό ρόλο σε μια βιομηχανία που διψά καθημερινά για νέο αίμα, βαριέται πολύ εύκολα και «χτίζει» πάνω στην αλλαγή. Και αυτό ακριβώς ήταν το θέμα του χθεσινού διαλόγου.
Πόσο εφικτή είναι η προσδοκώμενη αλλαγή στη μόδα και πώς μπορείς να πείσεις κάποιον να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που φέρει με το πρώτο του βήμα στον κόσμο; Η Anna θεωρεί ότι «η μόδα, στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων, αντιμετωπίζεται ως κάτι αναλώσιμο και κάτι που εστιάζει στο εδώ και τώρα: είναι σπατάλη, είναι υπερβολή, είναι το να μη φοράς ποτέ το ίδιο ρούχο δεύτερη φορά δημόσια. Δικαίως έχει μπει η βιομηχανία μόδας στο στόχαστρο για αυτή τη συμπεριφορά». Και έχει δίκιο, η μόδα υμνεί το αναλώσιμο, γιατί τη συμφέρει.
Το κοινό την χειροκροτάει, οι μισοί όντως γιατί συμφωνούν, οι άλλοι μισοί απλά γιατί ακολουθούν τους πρώτους μισούς. Μία αρκετά μεγάλη μερίδα των (2000) παρευρισκομένων την παρακολουθεί μέσα από το κινητό να μιλάει, σαν να μην βρίσκονται όντως εκεί, την κοιτάνε μέσα από την οθόνη τους, όπως θα έκαναν από το σπίτι τους.
Η Anna συνεχίζει, «Τρεις πυλώνες, η τέχνη και η δημιουργικότητα, η βιωσιμότητα και η υπεράσπιση των πιστεύω μας, δουλεύουν συνεργατικά ώστε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον να γίνουν ένα. Όλοι οι πυλώνες μαζι μάς προσγειώνουν και μας δίνουν κίνητρο σε καιρούς αβεβαιότητας. Καμιά φορά ο κόσμος με ρωτάει αν, μετά από περισσότερα από 30 χρόνια στην Condé Nast, έχω κουραστεί. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά τόση ενέργεια δουλεύοντας, γιατί δεν έχω ξανασυναντήσει μεγαλύτερη ευκαιρία για αλλαγή».
Δεν λέει κάτι υπερβολικό και ό,τι λέει φαίνεται -τουλάχιστον- να το εννοεί. Μιλά για τα πιστευώ της, την δική της αρχή στον χώρο, τις ευκαιρίες που της δόθηκαν. Πιστεύει ότι στάθηκε τυχερή, όταν ξεκίνησε στο Λονδίνο ως editorial intern έκανε τα πάντα, έγραφε, έβγαζε φωτοτυπίες, κουβάλαγε ρούχα. Μετά πήγε στην Αμερική και τα πράγματα άλλαξαν, όπως είπε εκεί τα περιοδικά επάνδρωναν τον κατάλληλο άνθρωπο για την κατάλληλη δουλειά. Ο καθένας είχε το πόστο του.
Η στιγμή που θα απαντούσε τις ερωτήσεις του κοινού ήταν η ίσως πιο highly anticipated στιγμή του συνεδρίου -μετά την είσοδό της. Δόθηκε ένα email, όπου ο καθένας μπορούσε να στείλει τις ερωτήσεις του, δυστυχώς απαντήθηκαν μόνο τρεις, εκ των οποίων οι δύο είχαν απαντηθεί έμμεσα στην ομιλία της. Αυτό που κρατάμε ωστόσο, είναι ότι απευθυνόμενη στους εν δυνάμει δημοσιογράφους μόδας είπε «Σας χρειαζόμαστε τώρα, πιο πολύ από ποτέ για να πείτε την αλήθεια» και για τους ήδη «φτασμένους» τόνισε πως η ισορροπία είναι το κλειδί μόλις φτάσεις στην κορυφή.
«Η αληθινή μόδα είναι ιδέες με διάρκεια.» Το επερχόμενο Met Gala είναι αφιερωμένο στη διαχρονικότητα και την αλήθεια. Το προηγούμενο σχεδιάστηκε με άξονα το Camp της Susan Sontag και υπήρξε ωδή στην αλλαγή, την διαφορετικότητα και την κατάργηση του αντικειμενικού. Η πραγματικότητα ισορροπεί ανάμεσα στα δύο, διαφοροποιείται, σχηματίζεται και καταλήγει (συνήθως) σε κάτι που αξίζει να αντέξει στο πέρασμα του χρόνου. Το ίδιο ευελπιστούμε και για τη μόδα.
Κείμενο: Φέκου Γεωργία
Φωτογραφία: Darren Gerrish