Tην γνωρίσαμε μέσα από την τηλεοπτική σειρά “Γη της Ελιάς”, όπου υποδύεται την Ειρήνη, έναν ρόλο με τον οποίο έχει ελάχιστη σχέση στην πραγματικότητα. Η πραγματικότητα για αυτήν είναι οι διπλές πτήσεις κάθε εβδομάδα για την Κύπρο λόγω γυρισμάτων, οι ανάπαυλες στα Εξάρχεια που μένει και η αγάπη της για τα Levi’s jeans.
Ανερχόμενη, πολυδιάστατη, και γεμάτη πάθος για τη ζωή και την τέχνη της, η Ζωή Γεράζη έχει καταφέρει ήδη να ξεχωρίσει τόσο στη μικρή οθόνη όσο και στις καρδιές μας.
Η ελευθερία και το θάρρος είναι λέξεις που χαρακτηρίζουν απόλυτα τη Ζωή, τόσο στη ζωή της όσο και στην τέχνη της. Αφού τελείωσε το σχολείο, ξεκίνησε την πορεία της με σπουδές στην ζαχαροπλαστική, ωστόσο αργότερα ακολούθησε την συμβουλή του μπαμπά της που της είπε “κάνε το χόμπι σου δουλειά και δεν θα χρειαστεί να ξαναδουλέψεις”. Έτσι, στα 24 της χρόνια έχει ολοκληρώσει σπουδές υποκριτικής στο Λονδίνο και τώρα βιώνει την ένταση των απαιτητικών καθημερινών γυρισμάτων.
Όταν δεν ταξιδεύει για τις ανάγκες της σειράς, ζει στην Αθήνα και συγκεκριμένα στα Εξάρχεια – τον τόπο που αποκαλεί πατρίδα και σπίτι της, εκεί που νιώθει ελεύθερη να είναι ο εαυτός της.
Η ίδια δεν κυνηγά την τελειότητα. Αντιθέτως, αγαπά τη διαδικασία της συνεχούς προόδου. Η ένταση είναι για εκείνη απαραίτητη για να νιώθει ζωντανή. Όποια εμπειρία, είτε τη φοβίζει είτε την ενθουσιάζει, την αγκαλιάζει ως ευκαιρία να εξελιχθεί – είτε ως ηθοποιός είτε ως άνθρωπος.
Η Ζωή, που μας εκμυστηρεύτηκε πως ακόμα και όταν χαλαρώνει στο σπίτι της φοράει denim, έκανε ένα διάλειμμα από τα γυρίσματά της στην Κύπρο και βρέθηκε στο studio της φωτογράφησης, φορώντας τα αγαπημένα της κομμάτια από την τελευταία συλλογή της Levi’s Jeans. Μιλήσαμε μαζί της για την υποκριτική, την αγάπη της για την αγγλική γλώσσα και για την αγάπη που έχει στον κινηματογράφο.
Πώς είναι αυτή την περίοδο η καθημερινότητά σου;
Επαγγελματικά βρίσκομαι συνεχώς ανάμεσα σε Αθήνα, Μάνη και Κύπρο. Υπάρχουν πολλά γυρίσματα, και αν και είναι κουραστικό, πρόκειται για μια γλυκιά κούραση. Αγαπώ τη δουλειά μου και συνεργάζομαι με ανθρώπους που έχω στη καρδιά μου σαν οικογένεια. Είναι κάτι που με γεμίζει απόλυτα. Λατρεύω αυτές τις στιγμές που όλα σταματούν και νιώθεις την απόλυτη συγκέντρωση. Όταν οι κάμερες κάνουν «ρόλινγκ» ή βρίσκεσαι στη σκηνή, υπάρχει μια μαγική ενέργεια που σε κάνει να πετάς νοερά.
Πώς προετοιμάζεσαι για έναν ρόλο;
Δεν έχω ακόμα συγκεκριμένη μέθοδο. Πηγαίνω με το ένστικτο. Σε μια σκηνή με θάνατο, για παράδειγμα, δεν σκέφτηκα προσωπικές απώλειες αλλά ενεργοποίησα το ένστικτό μου για τη συναισθηματική ένταση της κατάστασης. Ο χαρακτήρας που υποδύομαι (στη Γη της Ελιάς) είναι ένας άνθρωπος που δεν έλαβε την αγάπη που είχε ανάγκη από την οικογένειά του και αναζητά επιβεβαίωση με λανθασμένο τρόπο. Αντίθετα, εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου οι γονείς μας αγαπούσαν και μας στήριζαν εξίσου, είτε για τη ζαχαροπλαστική, είτε για την υποκριτική. Μας δίδαξαν να κάνουμε ό,τι αγαπάμε, αρκεί να το κάνουμε με ήθος και καθαρή συνείδηση.
Πώς προέκυψε η ζαχαροπλαστική; Είσαι από τους ανθρώπους που αν βάλουν έναν στόχο, θα βρουν τρόπο να τον πετύχουν;
Λατρεύω το φαγητό, και είχα πάντα μια έφεση στα γλυκά, ίσως επειδή μεγάλωσα σε μια κουζίνα με την επιρροή του μπαμπά και της γιαγιάς μου. Όταν έχω έναν στόχο, θα δουλέψω για να αναπτύξω δεξιότητες που μου έλειπαν. Η ζαχαροπλαστική, για παράδειγμα, με βοήθησε να αναπτύξω αυτή την πειθαρχία, κάτι που μου έλειπε. Πάντα μαθαίνω μέσα από τις εμπειρίες μου και δουλεύω με στόχο την αυτοβελτίωση.
Έχοντας ένα τόσο απαιτητικό πρόγραμμα, πώς χαλαρώνεις και αποσυνδέεσαι από την καθημερινότητα;
Λατρεύω το κολύμπι και τη θάλασσα, ειδικά όταν ο ουρανός και το νερό γίνονται ένα μπλε. Επίσης, μου αρέσει να βλέπω ταινίες, είτε μόνη μου είτε με παρέα, στο σπίτι ή στο σινεμά. Προτιμώ κοινωνικά δράματα. Πρόσφατα είδα την ταινία Kneecap, μια ιρλανδική παραγωγή με στοιχεία μιούζικαλ, που πραγματεύεται την ελευθερία της έκφρασης σε απαγορευμένες συνθήκες. Είναι ταινίες σαν αυτή που με συγκινούν βαθιά.
Τι σε οδήγησε να σπουδάσεις στην Αγγλία;
Από μικρή αγαπούσα την αγγλική γλώσσα και κουλτούρα. Έβλεπα ταινίες, άκουγα μουσική, και πάντα μου άρεσε να μαθαίνω. Τα αγγλικά έγιναν πάθος για μένα, και το πανεπιστήμιο στην Αγγλία ήταν ένα φυσικό επόμενο βήμα. Όμως και η οικονομική κρίση στην Ελλάδα ήταν ένας καθοριστικός παράγοντας. Ήταν μια περίοδος χωρίς ευκαιρίες και προοπτικές. Έχοντας δύο φίλους στην Αγγλία, καλή γνώση αγγλικών και την επιθυμία να ζήσουμε κάτι νέο, εγώ και ο αδερφός μου αποφασίσαμε να πάμε εκεί. Αν και το όνειρο μου ήταν να ζήσω το American Dream, η Αγγλία φάνηκε πιο προσιτή.
Πώς είναι να υποδύεσαι έναν ρόλο σε μια ξένη γλώσσα;
Νιώθω πιο ανασφαλής όταν παίζω στα ελληνικά. Στο Λονδίνο, ως International Student, υπήρχε χώρος για λάθη και βελτίωση. Στην Ελλάδα, αισθάνομαι ότι πρέπει να είμαι τέλεια, καθώς οι προσδοκίες είναι υψηλότερες. Στα αγγλικά, υπάρχει ελευθερία και λιγότερη πίεση για τελειότητα. Ακούω αγγλικά ακόμα και όταν κοιμάμαι, κάτι που με βοήθησε με την προφορά και την άνεση στη γλώσσα. Ωστόσο, αυτό δημιουργεί μερικές φορές μικτά στοιχεία στον τρόπο που μιλάω ελληνικά, κάτι που προκαλεί εντύπωση στους γύρω μου.
Πώς βιώνεις τις διαφορές ανάμεσα σε τηλεόραση, κινηματογράφο και θέατρο;
Όλα έχουν τη δική τους γοητεία. Η τηλεόραση είναι πιο άμεση, ο κινηματογράφος έχει μαγεία στη λεπτομέρεια και το θέατρο απαιτεί ψυχική δύναμη. Με γοητεύει η ιδέα ότι μέσω ενός “ψέματος” στη σκηνή ή στην οθόνη, μπορείς να προσφέρεις αλήθεια στον θεατή. Το σινεμά με έκανε να χαμογελάσω σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου στα 13 μου, και αυτό με συνδέει βαθιά με την τέχνη.
Ο στόχος μου είναι να εκφράζομαι και να εξελίσσομαι μέσα από όλες αυτές τις μορφές. Όλα είναι ένας κύκλος. Ο ηθοποιός πρέπει να μπαίνει στη θέση του σκηνοθέτη, και ο σκηνοθέτης στη θέση του ηθοποιού, για να δημιουργείται ένα αρμονικό αποτέλεσμα. Η συνεργασία είναι απαραίτητη· δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα μονομερώς. Στη σχολή κινηματογράφου που παρακολούθησα, υπήρχε η άποψη ότι ο σκηνοθέτης είναι ο Θεός, αλλά εγώ δεν συμφωνώ. Όλοι είμαστε μικροί “θεοί”. Συνεργαζόμαστε αρμονικά για να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο, γιατί όλοι εκτιθέμεθα στο κοινό όταν παρουσιάζουμε το έργο μας.
Πώς εκφράζεσαι μέσα από το προσωπικό σου στυλ;
Το στυλ μου εξαρτάται από τη διάθεσή μου. Προτιμώ minimal και σκούρα χρώματα. Λατρεύω τα τζιν, ακόμα και στο σπίτι. Τα ουδέτερα χρώματα όπως το μαύρο, το λευκό αλλά και το μπορντώ που φοράω σήμερα για την φωτογράφηση αναδεικνύουν την ψυχή και την προσωπικότητά μου.
Πώς αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες;
Από μικρή ηλικία έχω συνηθίσει να παλεύω για τα πάντα, ακόμα και για τα πιο απλά. Έχω μάθει να διαχειρίζομαι τις δυσκολίες ως κάτι δεδομένο, και δεν τις βλέπω πια σαν «προκλήσεις», αλλά ως μια καθημερινότητα. Αυτό με έκανε δυνατή, αλλά με έκανε και λίγο καχύποπτη. Είμαι ρεαλίστρια, αλλά πολλές φορές καταλήγω πεσιμίστρια. Ωστόσο, αυτό με κάνει να εκπλήσσομαι ευχάριστα όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Όταν συμβαίνει κάτι θετικό, ενθουσιάζομαι σαν παιδί.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Μου αρέσει η μαγεία της δημιουργίας. Γράφω από μικρή ηλικία, περίπου από τα 13. Είναι κάτι που πάντα με ενδιέφερε. Έχω γράψει ένα σενάριο για μια μίνι σειρά, και το όνειρό μου είναι να το δω να υλοποιείται τηλεοπτικά μέχρι τα 30 μου. Θέλω να εξερευνήσω διαφορετικές πτυχές της τέχνης, όπως η σκηνοθεσία και η συγγραφή. Για μένα, όλα είναι ένας κύκλος· πρέπει να υπάρξει συνεργασία και αλληλοκατανόηση μεταξύ ηθοποιών και σκηνοθετών για ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα.
Μπορείτε να γνωρίσετε όλα τα Levi’s® χειμωνιάτικα outfits που ταιριάζουν στις δικές σας προτιμήσεις, στα φυσικά καταστήματα Levi’s® στη Γλυφάδα (Πλατεία Εσπερίδων 3), στη Νέα Ερυθραία (Χ. Τρικούπη 135), στο κέντρο της Αθήνας (Ευαγγελιστρίας 8) αλλά και σε επιλεγμένους retailers. H Levi’s® διανέμεται αποκλειστικά από τον Όμιλο Φάις στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Photo Shoot by OZON
Photographer: Xρήστος Τζίμας
Fashion Styling: Θάνος Κουτσολάμπρος
Make up & Hair: Ιωαννα Δομαζάκη
Interview: Πετρίνα Κίτη