Text: George Nikas
Η EMA ή, αν θέλουμε να είμαστε τυπικοί, Erika M. Anderson παράτησε στα 18 της το σπίτι της, κάπου στα βάθη της Νότιας Ντακότα και έβαλε πλώρη για την Πόλη των Αγγέλων, εκεί που λένε ότι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Κάπου εκεί στις αρχές του μιλλένιουμ γνώρισε τους Amps for Christ και έπειτα έφτιαξε τους Gowns. Και αφού τα βαρέθηκε όλα αυτά, αποφάσισε να κάνει κάτι τελείως δικό της. Για να τραγουδήσει για την Καλιφόρνια με τα πιο σκοτεινά και απελπισμένα λόγια, σαν την Kim Gordon στο ‘Tunic’, για να απογυμνωθεί και να εκτεθεί με αυτοπεποίθηση και φιλοδοξία σαν την Courtney Love στο ‘Pretty on the Inside’, για να πειραματιστεί ακόμα περισσότερο άφοβα σαν την Cat Power στο ‘American Flag’. Όλα αυτά, κάπου ανάμεσα σε λούπες, φασαριόζικες, αφηρημένες κιθάρες και μεγάλα, αρρωστημένα σύνθια και χωρίς κανένα απολύτως ίχνος διάθεσης για cool εικόνα. Όταν μια γυναίκα δηλώνει το 2011, ότι εύχεται «κάθε φορά που την ακουμπούσε να της άφηνε κι ένα σημάδι», πόσο μπορεί να ενδιαφέρεται για όλα τα υπόλοιπα; Και όσο κι αν μπει εύκολα και βιαστικά στο καυτό καζάνι των χίπστερς, η Erika M. Anderson θα είναι επάξια μια από τις εκπλήξεις της χρονιάς, επιβεβαιώνοντας όλα τα προγνωστικά για έναν μελλοντικά πρωταγωνιστικό ρόλο.