Performances σε όλο τον κόσμο, check. Εμφανίσεις σε events όπως το Glastonbury και τα European MTV Awards, check. Συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της drag σκηνής, check. Φωτογραφίσεις και συνεντεύξεις, check. Φανατικό κοινό, check. Θεματικά pop-up εστιατόρια, check. Ωστόσο, ο A Man To Pet, από τους κορυφαίους performers της λονδρέζικης drag σκηνής, με (όχι και τόσο μυστικό) όπλο του ένα ταλέντο που ξεχειλίζει μέσα από πληθωρικές μεταμορφώσεις και εκκεντρικά σόου, δηλώνει ότι δεν τον νοιάζει αν δε θυμούνται το όνομά του. Το μόνο που τον νοιάζει είναι η διασκέδαση.
Πώς θα συστηνόσουν σε μια Ελληνίδα γιαγιά που αγαπά τις μεταγλωττισμένες σαπουνόπερες;
Με lip-syncing χωρίς ήχο.
Γιατί A Man To Pet;
Cause I am a Man που του αρέσουν τα χάδια.
Πόσων ετών ήσουν όταν έκανες το πρώτο σου σόου; Πώς αισθάνθηκες;
Πρέπει να ήμουν έξι ή εφτά σε έναν αρραβώνα που ο πατέρας μου ήταν κουμπάρος! Πρώτα κάναμε μια χορογραφία που έμαθα σε δύο φίλες μου από τους New Kids on the Block και μετά βγήκα σόλο χανούμισσα στο κοινό κάνοντας τη Ζανέτ Καπούγια!
Από πού παίρνεις έμπνευση για τις μεταμορφώσεις σου;
Είμαι συλλέκτης και συλλέγω προσωπικότητες και ιδέες. Μια κυρία που ψωνίζει στο μπακάλικο της γειτονιάς, ένας ταξιτζής, μια σταρ του κινηματογράφου, ένας επαναστάτης, τα πάντα στη ζωή μπορούν να μου δώσουν έμπνευση, αλλά επιλεκτικά, με τα δικά μου γούστα.
Ποια περσόνα αγαπάς να υποδύεσαι περισσότερο και γιατί; Ποιον θα ήθελες να υποδυθείς;
Αχ τώρα!!! Δεκαέξι χρόνια έχω αγαπήσει πολλές περσόνες που υποδύομαι! Για να μην ξημερωθούμε, θα σου πω πολύ λίγες. Τρελαίνομαι να κάνω ότι είμαι μια 55άρα σταρ που βγαίνει από το μπάνιο με τις πετσέτες και την παίρνουν πάντα τηλέφωνο να της πούνε ότι τη θέλουν σε ένα συγκλονιστικό event που γίνεται σε πολύ λίγο χρόνο. Μετά, Raffaella Carrà, Cher, Liza Minnelli, Kate Moss, έναν γορίλλα, μια Βουλγάρα κυρία με 6 βυζιά που έχασε το μάτι της από μια βόμβα, μια νύφη, τη Νατάσα Γερασιμίδου, τη Madonna και πάει λέγοντας. Θα ήθελα πολύ να υποδυθώ την Grace Jones και τον Freddie Mercury. Αλλά είναι τόσο icons for me που δεν αγγίζονται.
Τα σόου σου κάνουν αίσθηση εδώ και χρόνια στο Λονδίνο, έχεις κάνει συνεντεύξεις και features σε περιοδικά όπως το Time Out. Πώς νιώθεις όταν βλέπεις τον κόσμο να παρασύρεται από τις performances σου;
Με κάνει χαρούμενο να κάνω κόσμο και κοσμάκη να περνάει καλά, μου δίνει απίστευτη ενέργεια, είναι το μόνο που με ενδιαφέρει, να θυμούνται αυτήν τη βραδιά και να λένε περάσαμε πολύ όμορφα. Δεν με ενδιαφέρει αν δε θυμούνται το όνομά μου. Τώρα το ότι τυχαίνει να έχω κάνει και κάποια εξώφυλλα και συνεντεύξεις παγκοσμίου φήμης με συγκινεί.
Τι σημαίνει κακή βραδιά για σένα στη σκηνή (αν έχεις);
Δεν μπορεί να αρέσεις σε όλους. Όταν το κοινό είναι στεγνό, στεγνώνει και η performance μου. Περνάω μια θλίψη δεκαπέντε λεπτών και μετά λέω σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δε θα μπορέσουμε. Οι performances μου είναι αλήθεια ότι δεν είναι για το ευρύτερο κοινό.
Ποιο είναι το κρυφό σου όπλο για να κάνεις το κοινό να παραληρεί;
Το ταλέντο μου σε αυτό που κάνω.
Έχεις συνεργαστεί με το Ru Paul’s Drag Race αλλά έχεις πει ότι το βρίσκεις «πολύ εμπορικό» και ότι δε θα συμμετείχες σε κάτι τέτοιο. Πιστεύεις ότι αυτή η εμπορικότητα δίνει στην drag σκηνή μια δόση mainstream που αναιρεί τον εναλλακτικό της χαρακτήρα;
Αλλοιώνει τον αναρχικό και εναλλακτικό χαρακτήρα της drag σκηνής. Μετατρέπει δηλαδή το sharpness του drag σε νερόβραστη ψυχαγωγία για συνταξιούχους.
Νιώθεις ότι τέτοιες ερωτήσεις αλλοιώνουν την αισθητική αξία της drag κουλτούρας; Πρέπει να συζητάμε για στυλ, εικαστική αξία, mainstream και εμπορικότητα;
Πρέπει να συζητάμε μόνο για σεξ.
Tι ερωτήσεις θα ήθελες να σου κάνουν;
Προσωπικές.
Γιατί άνοιξες εστιατόριο και γιατί το χαρακτηρίζεις… υποβρύχιο;
Άνοιξα εστιατόριο so I can feed people with shit. Το χαρακτηρίζω υποβρύχιο επειδή δεν είμαι της επιφάνειας, είμαι drag queen με βάθος. Έχει εδώ και δέκα χρόνια που ανοίγουμε με τον συνεργάτη μου και set designer Tony Hornecker pop-up εστιατόρια. Εσύ μιλάς για το «Gender Pacific», που ήταν λες και έμπαινες σε υποβρύχιο, με χαρακτηριστικά κρουαζιερόπλοιου που είχε βυθιστεί. Οι πελάτες γίνονταν επιβάτες του 1920 με ρούχα που τους δίναμε, μετά από είκοσι λεπτά το υποβρύχιο βυθιζόταν και γίνονταν όλοι φαντάσματα. Αργότερα ερχόταν μια γοργόνα (εγώ) και παρουσίαζε το σόου, cause always the show must go on, in life and death!
Με ποιους άλλους εκπροσώπους της drag σκηνής έχεις συνεργαστεί και με ποιους θα ήθελες να συνεργαστείς, εντός και εκτός Ελλάδας και γιατί;
Στο Λονδίνο έχω δουλέψει και δουλεύω με όλους δεκαέξι χρόνια τώρα, έχω γνωρίσει τεράστια ταλέντα, παλιούς και καινούριους, είμαι τυχερός που ξεκίνησα με τον Jonny Woo, που φέτος γιορτάζει τα είκοσι χρόνια στην καριέρα του. Αγαπώ τον John Sizzle και με συγκινούν η Lavinia, η Penny Arcade και ο Boy George σαν πρεσβύτεροι. Θα ήθελα να συνεργαστώ με Divine, Ρένα Βλαχοπούλου και Bette Davis, υπήρξαν οι καλύτερες drag queens κατά τη γνώμη μου, αλλά αν θες σε κάτι πιο ζωντανό, που να μην έχω συνεργαστεί ακόμα και θα ήθελα, είναι οι Bette Midler και Pedro Almodόvar. Και όλες τις Κούκλες, όπως Εύα Κουμαριανού και Ρία! Οι Κούκλες είναι μεγάλο σχολείο, έχω φέρει στην Ελλάδα πολύ κόσμο της drag σκηνής, όποτε τους πηγαίνω στις Κούκλες, μένουν άφωνοι, είναι καταπληκτικά ταλέντα.
Διαφέρει το κοινό στην Ελλάδα από το κοινό στο Λονδίνο;
Το κοινό είναι το ίδιο, η γλώσσα είναι διαφορετική. Δυστυχώς δεν το έχω βρει πολύ ακόμα στην Ελλάδα. Ο A Man To Pet είναι foreign χαρακτήρας, δηλαδή παίζω καλύτερα και πιο χιουμουριστικά σαν ξένος που έχει τη λάθος προφορά. Τώρα, ας πούμε, που απαντάω είμαι στο αεροπλάνο για Μιλάνο και πάω να κάνω σόου εκεί! Με ξετρελαίνει που θα μιλάω σπασμένα αγγλοιταλικά. Στην Ελλάδα δυσκολεύομαι γιατί έχω μείνει και 24 χρόνια πίσω και δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι αυτό που κάνω θα με καλούσαν και στην Ελλάδα να το κάνω. Αλλά η αλήθεια είναι ότι έχω και ένα μικρό fan club στην Ελλάδα, χε χε.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα;
Σε δέκα χρόνια δεν μπορώ να τον φανταστώ, αλλά μπορώ να τον φανταστώ σε 33 χρόνια, ίδιο και λίγο νεότερο! Παίρνω παραδείγματα από τη Cher.
Interview: Eleni Filippidou
Shot by Mara Desipris
Fashion Editor: Lazaros Tzovaras
Hair/Makeup: Stellar (D Tales)
Photographer’s assistant: Yiorgos Markozanis