Συνέντευξη: Μανώλης Κρανάκης
Φωτογραφία: Νίκος Κατσαρός
Ο Μανώλης Κρανάκης πέρνει συνέντευξη από τον σκηνοθέτη και τους πρωταγωνιστές της ταινίας ‘In the Woods’ (Ελληνικός τίτλος Μέσα στο Δάσος).
Η ταινία θα προβληθεί στις 23 Σεπτεμβρίου στον κινηματογράφο ΑΠΟΛΛΩΝ στα πλαίσια του 16ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, η επίσημη κυκλοφορία στις αίθουσες είναι στις 30 Σεπτεμβρίου.
Όσο κι αν ψάξεις δεν πρόκειται να βρεις φέτος πιο προσωπική, ερωτική και αινιγματική ταινία από το
ʻΜέσα Στο Δάσοςʼ του Άγγελου Φραντζή.
Ο δημιουργός του Μέσα Στο Δάσος, Άγγελος Φραντζής.
-Αν έπρεπε να περιγράψεις σε κάποιον το ʻΜέσα Στο Δάσοςʼ με μια πρόταση τι θα έλεγες;
Θα του έλεγα ότι είναι μια ταινία για την θρησκευτικότητα της επιθυμίας.
-Ένα παιδικό παραμύθι ή μια ταινία ενηλικίωσης; Τι είναι το ʻΜέσα στο Δάσοςʼ;
Νομίζω ότι είναι ένα υπαρξιακό παραμύθι για ενήλικες ή καλύτερα, για να κλέψω κάτι που έχει πει η Κάτια Γκουλιώνη: μια ταινία για παιδιά που δυστυχώς μπορούν να την παρακολουθήσουν μόνο
ενήλικες.
-Τι σε οδήγησε στην χρήση της ψηφιακής φωτογραφική μηχανής για το γύρισμα της ταινίας;
Ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Ο Βαρδής (Μαρινάκης) είχε αγοράσει αυτή την κάμερα και γυρίζοντας από ένα ταξίδι του στο Μαρόκο, μας έδειξε κάποια βιντεάκια που είχε τραβήξει. Γοητεύτηκα τόσο πολύ από την εικόνα της που του την αγόρασα το ίδιο βράδυ και έφυγα την άλλη μέρα ταξίδι μαζί της. Στην συνέχεια όταν έκανα ρεπεράζ για την ταινία την είχα μαζί μου και τραβούσα με αυτήν. Πρόβαλα το υλικό και σιγά-σιγά κατάλαβα ότι αυτή ακριβώς είναι η εικόνα που ήθελα για την ταινία.
Κάτι που να μοιάζει με ψηφιακό super-8, με έντονα χρώματα και βίαιες φόρμες. Σαν πίνακας φοβ ζωγραφικής.
-Πού ακριβώς θα τοποθετούσες την ταινία ανάμεσα στην λεπτή γραμμή του ντοκιμαντέρ και της μυθοπλασίας;
Θα έλεγα ότι είναι μια ταινία μυθοπλασίας που χρησιμοποιεί μεθόδους από το ντοκιμαντέρ έτσι ώστε να αποφύγει τις σχηματοποιήσεις και να συναντήσει το απρόβλεπτο. Το μυαλό έχει την τάση πολλές φορές να σχηματοποιεί με βάση αυτά που ξέρει.
Προσέγγισα την δραματουργία σαν ντοκιμαντέρ για να αποφύγω τα σχήματα. Το να φιλμάρεις χωρίς να ξέρεις τι θα κάνει ο ηθοποιός, σου δίνει μια εγρήγορση και μια διαφορετική επαφή με τις αισθήσεις σου. Οι γωνίες που διάλεγα και ο τρόπος που καθοδηγούσα έχουν μέσα τους και αυτές την διαμόρφωση μου βέβαια, όμως είναι λιγότερο φιλτραρισμένες, πιο κοντά στην αλήθεια μου, λιγότερο σχηματοποιημένες, πιο αυτόματες και το αναπάντεχο είναι εκεί. Είναι σαν να είσαι σε συνεχή διάλογο με αυτό που συμβαίνει χωρίς να προκαθορίζεις και να διαμορφώνεις.
-Πόσο άλλαξε το σενάριο μέσα από την συνεργασία με τους τρεις ηθοποιούς;
Άλλαξε καθοριστικά. Ο Nathan, ο Ιάκωβος και η Κάτια είναι οι συνσεναριογράφοι της ταινίας. Όχι μόνο γιατί οι χαρακτήρες μπολιάστηκαν από τα βιώματα και τους χαρακτήρες τους, αλλά και γιατί ολόκληρο το γύρισμα βασίστηκε πάνω στην δική τους ερμηνεία και αποτύπωση της ιστορίας. Χωρίς την δική τους επινοητικότητα, τόλμη, φαντασία και αισθαντικότητα, η ταινία δεν θα ήταν τίποτε.
Τους χρωστώ τα πάντα.
-Οι τρεις ήρωες του Μέσα Στο Δάσος.
Πόσο από τον εαυτό σας βάλατε μέσα στο σενάριο του ʻΜέσα Στο Δάσοςʼ;
Κάτια Γκουλιώνη: Όταν διάβασα το σενάριο, υπήρχε η αρχική χαρακτηριοδομή από το σκηνοθέτη. Κατά την διάρκεια των προβών, δημιουργήθηκε ένας καινούριος συνδυασμός των δικών μας στοιχείων και των αρχικών. Όπως όταν βλέπεις μια φωτογραφία δεν μπορείς να καταλάβεις εάν η έκφραση κάποιου είναι πραγματική ή ένας στιγμιαίος ρόλος που υποδύεται. Όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα, το δάσος έγινε πρωταγωνιστής γιατί μάλλον δεν το απασχόλησε η χαρακτηριοδομή ούτε οι συνδυασμοί.
Ιάκωβος Καμχής: Κατά την διάρκεια των προβών χρησιμοποίησα περιοχές της μνήμης μου που έβλεπα πρώτη φορά. Έβαλα λοιπόν όλον μου τον εαυτό, από όλη μου τη ζωή. Ενώ, αντίθετα, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων αφαίρεσα μεγάλα δικά μου κομμάτια για να βρει ο ρόλος το δικό του χαρακτήρα, να έχει δική του αντίληψη και να μην είναι κατευθυνόμενος από εμένα. Να έχει δικό του αυθορμητισμό για να μην αυτοσχεδιάζω εγώ συνεχώς.
Nathan Pissoort: Πολύ! Τα γυρίσματα είχαν έντονο ρυθμό, μπήκαν πολλά στοιχεία του εαυτού μας στην οθόνη. Η δουλειά βασίζεται σε ένα μεγάλο ποσοστό σʼαυτό που συνεισφέρουν οι ηθοποιοί μαζί με τον σκηνοθέτη για την δημιουργία των ρόλων αλλά και στην συνεργασία μαζί τους και τον αυτοσχεδιασμό.
-Σας φόβισαν οι τολμηρές σκηνές της ταινίας;
Κ.Γ.: Η σεξουαλική πράξη απεικονίζει τις ανθρώπινες αρετές αλλά και τα ελαττώματα. Αυτό όμως που καθιστά εξαιρετικές αυτές τις απεικονίσεις δίνοντάς τους μια εκπληκτική δύναμη είναι η ελευθερία που ο Άγγελος καταφέρνει να δώσει λες και πρόκειται για παραισθήσεις που έχουν ξεφύγει από την επιτήρηση του εγώ. Έχω αρετές αλλά και ελαττώματα.
Ι.Κ.: Όταν διάβασα το σενάριο του Άγγελου πάνω στο οποίο βασίστηκε η ιστορία που δημιουργήσαμε όλοι μαζί, οι ερωτικές σκηνές μου φάνηκαν όλες τόσο όμορφες, βαθιά ερεθιστικές και συγκινητικές που σκέφτηκα ότι θα ήθελα να παίξω ακόμη και τον ρόλο της Μέλοντι.
N.P.: Προσωπικά όχι. Μου αρέσει να κυκλοφορώ γυμνός… Λειτούργησα με μεγάλη εμπιστοσύνη προς τον Άγγελο.
-Πως θα περιγράφατε με μία λέξη την εμπειρία του γυρίσματος της ταινίας;
K.Γ.: Εμπειρία.
Ι.Κ.: Ενηλικίωση.
Ν.P.: Πρόκληση.
–
Link: Μέσα στο Δάσος (Επίσημο Site)