Oι SSION είναι ένα μουσικό group που σχηματίστηκε το 1996 από τον τραγουδιστή Cody Critcheloe, στο Κάνσας. Ο Cody σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Κάνσας και δημιούργησε τους SSION, έχοντας επηρεαστεί από διάφορα, όπως το punk υπερθέαμα του Iggy Pop, τη new wave χορευτική μουσική και τα πάρτυ των B-52, την τέχνη της performance και την gay κουλτούρα. Έχοντας γίνει γνωστοί για τα εκκεντρικά τους live show, οι SSION υπέγραψαν συμβόλαιο με την εταιρεία Sleazetone Records το 2008. Πριν από αυτό, το 2003, έκαναν το δισκογραφικό τους ντεμπούτο, κυκλοφορώντας το πρώτο τους EP, “Minor Treat” και το άμπουμ “Opportunity Bless My Soul” με την Version City Records. Είναι επίσης γνωστοί για τα άλμπουμ I Don’t Want New Wave and I Don’t Want the Truth, Opportunity Bless My Soul, Bent, Clown, Fool’s Gold.
Ας ξεκινήσουμε με το όνομα. Τι σημαίνει SSION; Προφέρεται shun σωστά; Πώς σκεφτήκατε αυτό το όνομα;
Στην πραγματικότητα δεν έχει κάποιο νόημα. Περισσότερο μου άρεσε το πώς φαινόταν και το ότι ήταν δύσκολη η προφορά του. Σε μπερδέυει. Προφέρεται “shun” (αποφεύγω, αποδρώ) –όπως όταν αποφεύγεις κάτι, όταν σε αποφεύγουν ή όταν αποδράς- οπότε είχες δίκιο! Αν και δεν με απασχολεί όταν ο κόσμος το προφέρει λάθος.
Ο/Οι SSION μοιάζει να είναι μία περσόνα η οποία εξελίσσεται και περιστρέφεται γύρω από τον Critcheloe, εσένα δηλαδή. Γύρω από έναν άνθρωπο, παρότι φαίνεστε να είστε μπάντα. Ένα σύνολο ανθρώπων (συχνά διαφορετικών ανθρώπων) που συνεργάζονται και δημιουργούν αυτή την εικόνα και τον ήχο που την ντύνει- όλο το concept που έχουμε αγαπήσει τόσο πολύ. Δεν είναι κάπως δύσκολο αυτό; Δεν δημιουργεί προστριβές;
Η αλήθεια είναι πως δεν είμαστε μπάντα. Θα έλεγα πως πρόκειται περισσότερο για ένα brand που εκπροσωπεί τις ιδέες και τα ιδανικά μου. Η μουσική είναι το πιο σημαντικό κομμάτι αυτού του brand, επειδή τα βίντεο, τα οπτικά εφέ και η performance δεν θα υπήρχαν χωρίς τη μουσική. Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι με τους οποίους προτιμώ να συνεργάζομαι όταν φτιάχνω τα βίντεο και τα οπτικά εφέ, αλλά η μόνη σταθερά είναι ότι όλα καθοδηγούνται από εμένα… το ίδιο συμβαίνει και με τη μουσική… Γράφω τα τραγούδια και δουλεύω με διάφορους παραγωγούς προκειμένου να δημιουργήσω τον ήχο που θέλω. Από πολλές απόψεις είναι η κλασική διαδικασία πίσω από έναν pop star… ή έστω αυτό φαντάζομαι ότι είμαι κατά περιόδους.
Οι SSION μου θυμίζουν ένα είδος ερωτικής electronica, σκηνή του Detroit δεκαετίας του ’80 με funky στοιχεία, disco του ’70, βουτηγμένη στην αισθητική της δεκαετίας του ’90, με μία γενναία δόση pop (ναι, όλα αυτά μαζί!). Ο Cody θα μπορούσε να είναι το παιδί των Andrew WK, Snoop Dogg, Boy George και Freddie Mercury ταυτόχρονα- παρότ καταφέρνει να εδραιώσει τους SSION σαν ένα εντελώς μοναδικό και ανατρεπτικό είδος. Οι SSION έχουν τη δική τους ταυτότητα. Πώς θα την περιέγραφες;
Θα συμφωνούσα αν και είναι δύσολο για μένα να την περιγράψω, επειδή είναι τόσο διαισθητική… Απλά κάνω αυτό που κάνω και μένω πιστός σε αυτό. Δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο στο παιχνίδι αυτό, εκτός από το ότι κάνω απλά αυτό που νιώθω σωστό τη δεδομένη στιγμή. Όταν βαρεθώ κάτι , πάω παρακάτω και δεν ασχολούμαι με το τι ήταν ή τι χρειάζεται να είναι. Αυτό κρατά όλο το project ζωντανό για μένα τον ίδιο και όποιον άλλο το παρακολουθεί.
Οι SSION δεν είναι μόνο η μουσική. Είναι αυτά τα εκπληκτικά οπτικά εφε. Τα concept των βίντεο. Το στυλ. Από που προέρχεται η έμπνευσή σας και πώς καταφέρνετε να αποδίδετε τόσο ικανά σε ένα πολύπλευρο project. Είναι εντυπωσιακό.
Έρχεται από ψηλά. Κάνω αυτό που μου υπαγορεύει η θεά.
Έχετε εκδόσει άλμπουμ που θα μπορούσαν να αποδώσουν οικονομικά. Αντιθέτως, αποφασίσατε να αφήσετε το κοινό να τα κατεβάσει δωρεάν. Γιατί;
Το μόνο άλμπουμ που άφησαν να κατέβει δωρεάν είναι το “bent” και αυτό επειδή δεν είχα εταιρεία να με στηρίξει. Δούλευα πάνω σε αυτόν τον δίσκο για περίπου 4 χρόνια και είχε αρχίσει να με διαλύει όλο αυτό, οπότε έπρεπε να το βγάλω εκεί έξω και ήθελα να το ακούσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Το έκανα λοιπόν διαθέσιμο δωρεάν μέσω ίντερνετ. Σε μία εβδομάδα 20,000 άνθρωποι είχαν κατεβάσει τη μουσική. Δεν το περίμενα. Σε βάθος χρόνου, άξιζε τον κόπο.
Το Bent αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία και μάλιστα επανεκδόθηκε. Σας έκανε γνωστούς σε ένα πιο ευρύ κοινό. Πιστεύεις πως μπορείτε να το ξαναπετύχετε αυτό; Να φτιάξετε ένα άλμπουμ τόσο επιτυχημένο, μεγάλο και επαγγελματικό, το οποίο θα αγαπηθεί από το κοινό όσο το Bent και να το διαθέσετε δωρεάν;
Είμαι σίγουρος πως θα μπορούσα αλλά δεν είναι αυτό που με απασχολεί κυρίως. Το να φτιάχνω pop μουσική προέκυψε από μία αντιδραστική βάση. Το έκανα αυτό επειδή ήθελα να απελευθερωθώ από πολλές βλακείες στη ζωή μου. Η μουσική είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος για να δημιουργήσεις μια άλλη πραγματικότητα… ιδίως η pop μουσική. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να δημιουργώ πράγματα που με ενδιαφέρουν. Ποιος ξέρει αν ο επόμενος δίσκος θα είναι τόσο pop όσο το “bent”; Δεν με ανησυχεί αυτό. Δουλεύω με το δικό μου ρυθμό. Με δικούς μου όρους. Είμαι σίγουρος πως όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα θα το αγαπήσω.
SSION. Είναι gay icon τόσο σαν περσόνα όσο και σαν μπάντα. Το κοινό είναι ένα κράμα από διάφορα στυλ, ηλικίες, σεξουαλικότητες. Oι SSION θα μπορούσαν να αποτελούν μία αποστολή. Ένα θετικό, πολύχρωμο, καλλιτεχνικό project με σκοπό να εμψυχώσει και να απελευθερώσει το μυαλό μας απέναντι στην ελευθερία του σεξ και στην αγάπη. Βλέπεις το SSION, σαν τέτοιο μέσο;
Μερικές φορές ναι, το κάνω.
Ποια είναι τα σχέδια και τα όνειρά σου για το μέλλον; Μπορείς να οραματιστείς τις επόμενες κινήσεις σου;
Να κερδίσω ένα Όσκαρ. Να πρωταγωνιστήσω σε μια υπερπαραγωγή του Hollywood. Να γράψω ένα άλμπουμ που να μπει στο top 40. Να αναλάβω τον οίκο Moschino ή να δημιουργήσω τη δική μου σειρά ρούχων. Να γίνω φωτογράφος μόδας. Να γίνω ζωγράφος. Να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο. Να μαυρίσω πραγματικά πολύ. Να κάνω ελεύθερη πτώση. Να συνεργαστώ με την Fergie. Να χτίσω τη δική μου εκδοχή της Ακρόπολης. Να αποκτήσω πολλά κοσμήματα και ωραία παπούτσια. Να αφής μούσι όταν γίνω 40 και να κάνω σεξ με τον Marc Jacobs.
Συνέντευξη: Νέλλυ Σκουφάτογλου
Φωτογραφία: Bernard Steffin