“Ο κόσμος θα έπρεπε να παρακαλάει και να προσπαθεί να γίνονται όλο και περισσότερο άνθρωποι μερικώς ή ολικώς χορτοφάγοι.”
Ο περισσότερος κόσμος τη φωνάζει Madame Ginger, αλλά στις προσωπικές της στιγμές είναι απλά η Μαριλού. Μεταπήδησε επιτυχώς από την Επικοινωνία στην κουζίνα, δημιουργώντας το madameginger.com για τα plant based -κι όχι μόνο- gingerάκια.
Η Μαριλού λατρεύει την Κυψελάρα (όπως την αποκαλεί), περιοχή όπου μεγάλωσε και μετά από πολλά χρόνια επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος για να φτιάξει το Madame Gigner’s Food Studio. Είναι συγγραφέας των βιβλίων ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ & GREEN ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ από τς εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ και καθηγήτρια plant-based μαγειρικής στο ΙΕΚ ΣΒΙΕ.
Μέσα από τα social media και το madameginger.com απέδειξε ότι η vegan διατροφή είναι όντως cool, πώς να #EatLikeALocal σε διάφορα τοπικά μαγαζιά στις γειτονιές της Αθήνας αλλά και μυστικά για έναν οικολογικό τρόπο ζωής.
Η Μαριλού μίλησε στο ΟΖΟΝ για το “παιδί” της, τη σημασία της vegan διατροφής και για τα μελλοντικά της σχέδια.
Ίσως η πιο συχνή ερώτηση, γιατί Madame Ginger κι όχι Madame Marilou;
Η προηγούμενη δουλειά μου ήταν στην επικοινωνία, οπότε δημιουργώντας το δικό μου brand πριν από 12 χρόνια σκέφτηκα “μαρκετινίστικα” ότι θα ήθελα το όνομα του να μπορεί να γίνει nickname. Ψάχνοντας βρήκα το Madame, μου άρεσε πολύ και το κράτησα. Σκέφτηκα να βάλω δίπλα κάτι που να αφορά το φαγητό, αλλά τα πιο αγαπημένα μου υλικά -το σκόρδο πχ ή το κρεμμύδι- δεν ακουγόντουσαν ωραία. Σκέφτηκα ότι το ginger είναι εύηχο, πικάντικο και σέξυ και ταιριάζει πολύ με το Madame, οπότε το κράτησα και τελικά πέτυχε αυτό ακριβώς που ήθελα, να με φωνάζουν όλοι Madame Ginger.
Πώς ξεκίνησε όλη η ιδέα του madameginger.com;
Είναι καλοκαίρι του 2012, δουλεύω πολύ σκληρά σε ένα εστιατόριο και σε ένα από τα ρεπό μου λιγουρεύομαι τους πατατοφτέδες τις Ναξιώτισσαας προγιαγιάς μου της Κατίνας. Δυστυχώς κανένας από την οικογένεια μου δεν έχει καταγράψει τις συνταγές της και έχουν χαθεί μαζί με εκείνη. Τότε αποφασίζω να φτιάξω ένα blog – τότε υπήρχε νομίζω μόνο ένα ελληνικό food blog ακόμα, της Funky Cook – στο οποίο θα ανεβάζω συνταγές από γιαγιάδες προκειμένου να μην χαθούν στον χρόνο.
Για περίπου έναν χρόνο λοιπόν, έβρισκα γιαγιάδες και κατέγραφα τις συνταγές τους, στη συνέχεια τις μαγείρευα και τις ανέβαζα στο Madame Ginger. Σταδιακά ένιωσα την ανάγκη να μοιράζομαι και δικές μου συνταγές και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα.
Πώς είναι η καθημερινότητά σου; Τι κάνεις μια τυπική μέρα;
Ξυπνάω 8 παρά, κάνω μία-μιάμιση ώρα γυμναστική και τρώω ένα καλό πρωινό. Στη συνέχεια θα πάω στα γραφεία μας στην Κυψέλη και ανάλογα την ημέρα ο χρόνος μου θα χωριστεί – με τρελούς πάντα ρυθμούς- σε meetings, ραντεβού με συνεργάτες και πελάτες, γυρίσματα και αρκετή δουλειά στο λάπτοπ.
Το απόγευμα θα γυρίσω σπίτι και θα βγάλουμε παρέα με τον άντρα μου τα σκυλιά μας μια μεγάλη βόλτα, αν και συχνά την χάνω γιατί αργώ να γυρίσω κάτι που ομολογώ ότι με στεναχωρεί. Τις καθημερινές δεν βγαίνω σχεδόν ποτέ, οπότε περνάω το βράδυ μου με την οικογένεια είτε κάνοντας δουλειές -μαγείρεμα και σίδερο που το λατρεύω-, είτε βλέποντας τις αγαπημένες μας σειρές. Προσπαθώ να πηγαίνω για ύπνο σχετικά νωρίς ώστε να συμπληρώνω ένα 8ωρο ύπνου.
Κάποια ΣΚ είναι αφιερωμένα στους φίλους οπότε θα βγω για βόλτες, φαγητό ή χορό και κάποια απολαμβάνω την ησυχία του σπιτιού μου και την θαλπωρή της οικογένειας μας.
Τι απολαμβάνεις να κάνεις όσο τίποτα στη ζωή σου;
Να περνάω ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια μου, τον Φώτη και τα σκυλιά μας. Και τις συναυλίες.
Ποια είναι η αγαπημένη σου περιοχή για να #ΕatLikeALocal;
Γεννήθηκα, μεγάλωσα και τώρα επιχειρώ στην Κυψέλη οπότε τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να δείξω σε όλον τον κόσμο ότι είναι η πιο όμορφη περιοχή της Αθήνας και να τους φέρω στην περιοχή μας για να την γνωρίσουν αλλά και να στηρίξουν την τοπική οικονομία, τα υπέροχα μαγαζιά που ανοίγουν συνεχώς κυρίως από Κυψελιώτες.
Σε ποιο εστιατόριο πηγαίνεις ξανά και ξανά και θα το χαρακτήριζες στέκι;
Λατρεύω το Άλσος Μεζεδοπωλείο στα Ιλίσια και τρώω συχνά στα τραπεζάκια που στρώνουν κατά μήκος του πάρκου, φανταστικά μανιτάρια στην σχάρα, τα πιο γλυκά ντοματίνια της πόλης και πεντανόστιμες, σπιτικές πατάτες τηγανητές. Σε πιο fine dining, το αγαπημένο μου εστιατόριο είναι το Pharaoh, με τα πιο νόστιμα χόρτα της Αθήνας στην σχάρα, vegan λαχανοντολμάδες κι ένα εκπληκτικό στιφάδο με μανιτάρια και κάστανα όλα συνοδεία φυσικών κρασιών και τρομερών μουσικών από βινύλια.
Πότε έγινες vegan και γιατί; Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες είτε προσωπικά είτε επαγγελματικά;
Είμαι vegetarian – κι όχι vegan – τα τελευταία 5 χρόνια. Διατροφικά δεν ζορίστηκα καθόλου αφού το έκανα σταδιακά και ακόμα έχω δρόμο μπροστά μου ώστε να κόψω τελείως το τυρί – τρώω μία φορά τον μήνα αν τύχει σε κάποιο ταξίδι ή φαγητό έξω – και ίσως κάποια στιγμή το μέλι. Επαγγελματικά επίσης δεν ζορίστηκα αφού έτυχε να κάνω την μετάβαση παράλληλα με την άνοδο του βιγκανισμού σε παγκόσμιο αλλά και τοπικό επίπεδο, με αποτέλεσμα η αγορά να κατακλυστεί από χορτοφαγικά προϊόντα που ψάχνουν κάποιο μέσο να διαφημιστούν.
Αυτό που με δυσκολεύει από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα είναι το bullying που δέχομαι από ανθρώπους που για κάποιον -πολύ παράξενο- λόγο τους ενοχλεί τι βάζω εγώ στο πιάτο μου, άτομα κυρίως ανενημέρωτα σε ότι αφορά τη σύνδεση της χορτοφαγίας με την επιδείνωση της κλιματικής κρίσης και της υγείας του ανθρώπινου είδους.
Αν η ζωή σου ήταν φαγητό, ποιο θα ήταν;
Μία μακαρονάδα al pomodoro, ένα πιάτο που φαίνεται απλοϊκό αλλά έχει βαθιά γεύση και πολυπλοκότητα.
Υπάρχει κάποιο φαγητό που δυσκολεύεσαι να φτιάξεις την plant-based εκδοχή του;
Ναι κάποια φαγητά τύπου κοκορέτσι, αλλά δεν μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι κιόλας, δεν χρειάζεται να βιγκανοποιούμε τα πάντα, υπάρχει τεράστια ποικιλία πιάτων στην χορτοφαγική κουζίνα έτσι κι αλλιώς. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι στον βιγκανισμό αφαιρούμε ελάχιστα υλικά και μας μένουν χιλιάδες για να πειραματιστούμε.
Πιστεύεις ότι ο βιγκανισμός είναι το μέλλον του street food ή/και του fine dining;
Ναι φυσικά και μπορούμε να το διαπιστώσουμε απλά παρακολουθώντας τις μεγάλες γαστρονομικές σκηνές του κόσμου.
Τι απαντάς σ’ αυτούς που λένε ότι είναι (ο βιγκανισμός) τάση της εποχής και θα ξεχαστεί σε λίγα χρόνια;
Ότι αν βγουν σωστοί τότε να προετοιμαστούμε για μία δραματική επιδείνωση της κλιματικής κρίσης με πολύ συχνότερα φαινόμενα υπερφωτιών, πλυμμηρών και μόλυνσης του περιβάλλοντος και άδεισμα των θαλασσών μέχρι το 2048, για ακόμα περισσότερες ασθένειες – καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνος κτλ)- και πανδημίες που έχουν σχέση με την κρεατοβιομηχανία και την γαλακτοβιομηχανία, όπως η νόσος των τρελών αγελάδων, η γρίπη των χοίρων και των πτηνών, ο COVID κτλ.
Ο κόσμος θα έπρεπε να παρακαλάει και να προσπαθεί να γίνονται όλο και περισσότερο άνθρωποι μερικώς ή ολικώς χορτοφάγοι, μήπως και υπάρξει μία αχνή ελπίδα να επιβιώσουν οι επόμενες γενιές αλλά και να γλυτώσουν τα ζώα από τον βασανισμό που ζουν στα χέρια μας.
Νιώθεις ευτυχισμένη τώρα; Τι είναι η ευτυχία για εσένα;
Σε προσωπικό επίπεδο έχω βρει την καθημερινή χαρά στην οικογένεια μου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένη σε μία κοινωνία χωρίς ενσυναίσθηση για ζώα και ανθρώπους, σε μία κοινωνία βίαιη, επικίνδυνη και ρατσιστική, σε έναν κόσμο που διαπραγματευόμαστε για το αν θα επιτρέψουμε σε συνανθρώπους μας να είναι ίσοι με τους υπόλοιπους, σε έναν κόσμο που σκοτώνουμε ολόκληρους άμαχους λαούς όπως της Ουκρανίας και της Παλαιστίνης και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό. Δεν μπορώ να είμαι ευτυχισμένη όσο διαβάζω κάθε μέρα για μία νέα φριχτή κακοποίηση ζώου ή μία νέα γυναικοκτονία.
Η ευτυχία για εμένα είναι μία ουτοπία που βρίσκεις μόνο σε βιβλία και ταινίες.
Το highlight της ζωής σου;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα. Τα milestones της ζωής μου νιώθω ότι είναι όταν έφτιαξα το Madame Ginger, όταν γνώρισα τον Φώτη και όταν έγινα χορτοφάγος.
Ποια είναι τα επόμενα σου βήματα; Πώς βλέπεις το madamaginger.com;
Δεν ήμουν ποτέ τύπος του business plan, οπότε δεν έχω συγκεκριμένα πλάνα. Σίγουρα με ενδιαφέρει να βγάλω κι άλλα βιβλία και να αφήσω το Madame Ginger να εξελιχθεί για όσο πάει και όσο υπάρχουν τα gingerάκια που το αγαπούν και το στηρίζουν.
Θα ήθελες να δημιουργήσεις ένα vegan εστιατόριο, μιας και έχεις δουλέψει σε εστιατόρια και ξέρεις πώς λειτουργούν;
Υπάρχει σαν σκέψη αλλά και πάλι τίποτα συγκεκριμένο. Λειτουργώ πολύ με το ένστικτο και πιστεύω πολύ στο κάρμα. Ξέροντας με, απλά μία μέρα θα πέσω πάνω σε ένα μαγαζί με ταμπέλα ενοικιάζεται, θα μου κάνει κλικ και σε λίγους μήνες θα έχω δικό μου εστιατόριο.