Χαρισματικός, επικοινωνιακός, χαμογελαστός και ιδιαίτερα ταλαντούχος. Ο Αντωνάκης Χριστοδούλου είναι ένα μεγάλο παιδί της πόλης που χαίρεται κάθε γωνιά της, αλλά επιμένει να δημιουργεί στη Φωκίωνος Νέγρη. Αν και αγαπά την Κυψέλη από αύριο Πέμπτη 16 Νοεμβρίου μας περιμένει στο Κολωνάκι και συγκεκριμένα στην γκαλερί “Eleftheria Tseliou” για να ανακαλύψουμε τη νέα του δουλειά, μέσα από την ατομική του έκθεση με τίτλο “Release The Kraken”.
Το “Release The Kraken” αποτελεί μία γνωστή έκφραση που προκύπτει από την ατάκα του Δία στη περιπέτεια φαντασίας “Clash of the Titans” του 1981, αλλά και από τo remake της ταινίας το 2010. Βέβαια, παρ’ όλη τη δραματική απόδοση της ατάκας αυτής, η φράση θεωρήθηκε κωμική και γρήγορα έγινε στόχος αστείων στο διαδίκτυο.
Ο Αντωνάκης, στη νέα του αυτή δουλειά, συνεχίζει την έρευνά του γύρω από το τηλεοπτικό υλικό και συγκεκριμένα αυτή τη φορά από εκπομπές περασμένων δεκαετιών. Εκπομπές όπως το “She-Ra: Princess Of Power”, ταινίες Disney όπως το “The Parent Trap” ή το “The Ugly Dachshund”, σκηνές τρόμου από το “Twin Peaks” και σκηνικά της Δυναστείας. Η ανάγνωση του υλικού αυτού είναι βιωματική, προκύπτει από τη μνήμη και δεν είναι μία εκ των υστέρων ανάγνωση.
Η ενασχόληση ενός ζωγράφου με την ατμόσφαιρα της τηλεόρασης της δεκαετίας του 80 στις ημέρες μας, παραπέμπει στην αισθητική της Pop art. Στο έργο του όμως ο Αντωνάκης, που μεταχειρίζεται ιδέες pop, φτιάχνει ένα ζωγραφικό έργο που αναφέρεται εν πολλοίς σε ένα μεγάλο κομμάτι του μοντερνισμού και μας κάνει έτσι να βλέπουμε εικόνες σύνθετες και περίπλοκες μέσα από την απλότητα τους.
Εμείς βρεθήκαμε μαζί του και μιλήσαμε για τη νέα του αυτή έκθεση, την πηγή της έμπνευσής του, τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στην Αθήνα και πως οι τέχνες επιδρούν στην ψυχολογία του σημερινού Έλληνα.
Από που προέρχεται ο ιδιαίτερος τίτλος της έκθεσης;
To “Release The Kraken” είναι μια δημοφιλής ατάκα του Δία στη ταινία “Clash of the Titans” (όταν σε μια σκηνή ζητάει από το Ποσειδώνα να απελευθερώσει ένα θαλάσσιο τέρας ονόματι Kraken), από την οποία προέκυψε μια αμέτρητη σειρά από macro image αστεία στο διαδίκτυο.
Από που αντλείς έμπνευση; Ποια στοιχεία ή πρόσωπα είναι εκείνα που αναζητάς να βρεις, εντοπίζεις και μελετάς;
Μπορεί να με εμπνεύσει οτιδήποτε έχει μυθική υπόσταση. Κατά καιρούς ταυτίζομαι ή γοητεύομαι με φανταστικούς χαρακτήρες από διάφορες τηλεοπτικές σειρές που παρακολουθώ, και η ζωγραφική είναι ο μόνος τρόπος για να συνδεθώ μαζί τους.
Ποιο μήνυμα θέλεις να περάσεις μέσα από τα έργα σου;
History is Myth.
Περίγραψέ μου με λίγα λόγια την αισθητική της τηλεόρασης του ’80 και του ’90. Ποια στοιχεία είναι εκείνα που σε ελκύουν σ’ αυτή την εποχή;
Η αισθητική της τηλεόρασης της δεκαετίας του ’80 αλλά και του ’90 είναι το βασικό μέσο που τροφοδοτεί τη νοσταλγία που αισθάνομαι γι’ αυτήν την περίοδο της ζωής μου. Η αισθητική των ρούχων, των σκηνικών, των επίπλων συνδέεται φυσικά με αυτά που αναπολώ. Μου λείπουν πολλά πράγματα από εκείνες τις δεκαετίες. Ένα πολύ καλό παράδειγμα γι’ αυτό που με ρωτάτε είναι “Οι Τρεις Χάριτες”. Ήταν η δεύτερη παραγωγή της νεοσύστατης τότε ιδιωτικής τηλεόρασης. Το σκηνικό είναι αρκετά αφαιρετικό, θεατρικό και ιδιαίτερα καλαίσθητο, ίσως επειδή δεν υπήρχαν οι επιλογές ή το budget. Η αισθητική των αδερφών Χαρίτου είναι αυτή που νοσταλγώ, είναι οι θείες μου, η μητέρα μου και εγώ μαζί, τότε. Είμαι ευγνώμον που όλα τα επεισόδια υπάρχουν πλέον στο YouTube, τα παρακολουθώ πολύ συχνά, ξανά και ξανά, χωρίς να τα βαριέμαι ποτέ! Είναι το παρελθόν που μου λείπει πολύ.
Μπορεί μία απλή εικόνα να περάσει σύνθετα νοήματα στον παρατηρητή ενός έργου;
Αυτό εξαρτάται από τον εκάστοτε παρατηρητή.
Σε ποιο καλλιτεχνικό ρεύμα τοποθετείς το ζωγραφικό σου έργο;
Το μόνο σίγουρο για το έργο μου είναι πως είναι σύγχρονο, μιας και το κάνω τώρα. Το ενδιαφέρον μου βέβαια για την αισθητική αλλά και τις ιδέες του Μοντερνισμού (ειδικά η δεκαετία του ’30) είναι κάτι που πρωταγωνιστεί στα έργα μου, τα όποια όμως έχουν και μία ιδιαίτερη σχέση με τη Pop art λόγω θεματικής. Αυτό το πάντρεμα είναι που κυριαρχεί και στη δουλειά μου.
Επηρεάζεσαι σαν καλλιτέχνης από την κοινή γνώμη; Θα άλλαζες την τεχνική σου για να δημιουργήσεις έργα πιο αρεστά στην πλειοψηφία, ή θα παρέμενες πιστός σ’ αυτό που ήδη πρεσβεύεις;
Είμαι αρκετά ψυχαναγκαστικός, εμμονικός ίσως, σε σχέση με το πως πρέπει να είναι τα πράγματα, στη δουλειά μου και γενικά. Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που εκτιμώ πολύ και μπορούν να με επηρεάσουν πολύ προς όποια κατεύθυνση.
Πες μου έναν καλλιτέχνη που θαυμάζεις και γιατί.
Είναι αρκετοί, αλλά αν πρέπει να ονομάσω έναν, θα αναφερθώ στον φίλο μου Ηλία Κοέν. Ανήκει σε αυτή τη κατηγορία καλλιτεχνών που έχουν το άγγιγμα του Μίδα. He is the real deal.
Η Αθήνα είναι μια πόλη που φιλοξενεί ετησίως πολλές εκθέσεις, παραστάσεις, και εν γένει καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Πιστεύεις πως αρέσει η τέχνη στους Αθηναίους; Μπορεί η πόλη και οι υποδομές της να αντέξουν αυτό το “κύμα” καλλιτεχνικής εξωτερίκευσης;
Κατά τη γνώμη μου η Αθήνα αυτή τη στιγμή είναι το ιδανικό μέρος για να ζήσει και να εργαστεί ένας καλλιτέχνης. Δυστυχώς όμως, η τέχνη αφορά μονάχα μία μειοψηφία των Αθηναίων.
Η κοινωνικο – οικονομική κρίση στην οποία βρισκόμαστε, επηρεάζει θετικά ή αρνητικά τις τέχνες; Ποια είναι η προσφορά των τεχνών στην ψυχολογία του σημερινού Έλληνα;
Στην περίπτωση της Ελλάδας, μιας χώρας που τα εικαστικά δεν ενδιέφεραν ποτέ πολλούς, η διαφορά δεν είναι μεγάλη. Το 90% των σημερινών Ελλήνων δεν ενδιαφέρεται για τη τέχνη. Με την περιβόητη κρίση προέκυψε και το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων του καλλιτεχνικού χώρου από το εξωτερικό. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς μετακόμισαν στην Αθήνα και σε άλλα μέρη της χώρας μας με διάθεση να παραμείνουν και να δουλέψουν από εδώ. Και μπορώ να πω ότι μου αρέσει που η χώρα μπήκε στο χάρτη.
Πληροφορίες Έκθεσης
- Τα εγκαίνια έχουν προγραμματιστεί για την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017 και ώρες 20:00 – 22:30, ενώ η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Δεκεμβρίου 2017.
- Ώρες λειτουργίας: Τρίτη με Παρασκευή 12:00 – 20:00 και Σάββατο 12:00 -15:00.
- Ηρακλείτου 3, Αθήνα
- Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 361 8188
Από τον Νικόλαο Μπάρδη