Ο κομμωτής Χρήστος Μπαϊραμπάς, που μετρά αρκετές συνεργασίες με περιοδικά (μέσα σ’ αυτά και το Ozon) και brands, ανοίγεται στο Ozon, μιλώντας για το επάγγελμά του. Όπως όμως θα δεις κι εσύ, στην πορεία της συζήτησης, δίνει αρκετές συμβουλές, οι οποίες θα σου φανούν χρήσιμες, αν η κομμωτική είναι το πάθος σου!
Ο Χρήστος Μπαϊραμπάς, ως κομμωτής, είναι η αφανής δύναμη πίσω από πολλές φωτογραφήσεις και καμπάνιες που μπορεί να σου κέρδισαν την προσοχή. Έχοντας ο ίδιος πάθος με την κομμωτική, ήδη από την εφηβεία του, έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στο κομμωτήριο της ξαδέρφης του και σιγά-σιγά, κάνοντας σωστές επιλογές και συμμετέχοντας στις κατάλληλες συνεργασίες, εξελίχθηκε επαγγελματικά.
Βέβαια, ο Μπαϊραμπάς έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσω της σταθερής συνεργασίας του με τη δημοφιλέστατη performer και τραγουδίστρια Ελένη Φουρέιρα. Εδώ ο Μπαϊραμπάς, ως μέλος του dream-team της, είναι ο επίλεκτος hairstylist της τραγουδίστριας, φροντίζοντας η Φουρέιρα να δείχνει πάντα ως η καλύτερη εκδοχή του εαυτού της.
Με όλα αυτά κατά νου, κάποιος θα ισχυριζόταν, ότι η καριέρα του Μπαϊραμπά είναι σε αρκετά καλό σημείο. Ωστόσο ο ίδιος συνεχίζει να έχει ανεκπλήρωτα όνειρα, με κάποια απ’ αυτά να οδηγούν τα βήματά του στο κέντρο της, για κάποιους πρωτεύουσα της μόδας, Νέας Υόρκης.
Ozon: Πότε ξεκίνησες να βλέπεις το hair styling ως μονόδρομο στο τι επάγγελμα θέλεις να ακολουθήσεις; Ήταν κάτι που είχε ξεκινήσει από την εφηβεία ή προέκυψε στην πορεία;
Νομίζω πως άρχισα να βλέπω ως κομμωτή τον εαυτό μου ενστικτωδώς, δηλαδή ήταν κάτι που πίστευα ότι μου ταίριαζε από την φύση μου. Γενικά, είχα συνειδητοποιήσει από μικρός πως μπορούσα να δημιουργήσω πράγματα με τα χέρια μου. Στην πορεία βέβαια το σπούδασα και σε σχολή. Πάντως, πριν καν πάω στη σχολή, όταν ακόμη ήμουν 15 χρονών, ξεκίνησα να δουλεύω τα καλοκαίρια στο κομμωτήριο της ξαδέρφης μου.
Ozon: Πού σπούδασες το συγκεκριμένο επάγγελμα; Σου πήρε χρόνο για να μάθεις τεχνικές χτενίσματος ή ήταν κάτι που το “χες” εξ’ αρχής;
Σπούδασα στη Σχολή Κομμωτικής Τέχνης Διαμαντόπουλος, που είναι μια από τις αρκετά παλιές σχολές κομμωτικής στην Αθήνα. Οι σπουδές μου κράτησαν 2 χρόνια. Συγχρόνως φυσικά έκανα και πρακτική, δηλαδή τελείωνα τη σχολή και πήγαινα κατευθείαν και δούλευα σε κομμωτήριο.
Σχετικά με τον χρόνο που χρειάστηκα για να μάθω τις βασικές τεχνικές της κομμωτικής τέχνης, αυτό μπορώ να πω πως δεν πήρε πολύ και ήταν κάτι που έμαθα σχεδόν αμέσως στη σχολή. Αυτό που μετράει όμως και πήρε καιρό για να το μάθω και να το καταλάβω ήταν το πως να αντιμετωπίζω τα μαλλιά, πέραν της καθημερινότητας ενός κομμωτή (κούρεμα, βάψιμο μαλλιού). Το τελευταίο κομμάτι είναι αυτό που έχει σημασία στο κομμάτι της μόδας, πράγμα που μου πήρε καιρό να συνειδητοποιήσω και έτσι, να καταλήξω να αποκτήσω μια διαφορετική αντίληψη γύρω από το επάγγελμα.
Μ’ αυτό θέλω να πω, ότι είναι πολύ διαφορετική η αντίληψη που έχεις όταν δουλεύεις σ’ ένα κομμωτήριο και σκοπός σου είναι να ευχαριστήσεις έναν πελάτη που θέλει να έχει ωραία μαλλιά για την καθημερινότητά του και τελείως διαφορετικό όταν έχεις να κάνεις με την κομμωτική ως μορφή τέχνης (αφού εγώ ως μορφή τέχνης την θεωρώ). Εκεί πρέπει να είσαι πολύ πιο δημιουργικός και εφευρετικός.
Ozon: Φαντάζομαι, πως όταν μιλάς για κομμωτική ως μορφή τέχνης, αναφέρεσαι σε φωτογραφήσεις περιοδικών, πασαρέλες και συνεργασίες με brands. Στην πραγματικότητα όμως, δεν ισχύει ότι οι εταιρίες αυτού του κλάδου ζητούν πάντα κάτι συγκεκριμένο από τον κομμωτή; Ή μήπως τον αφήνουν να έχει κάποια περιθώρια δημιουργικής ελευθερίας;
Ναι, σίγουρα ζητούν κάτι αρκετά συγκεκριμένο αλλά εγώ δεν αναφερόμουν τόσο σε αυτό. Εννοείται πως θα έχεις κάποιο μπούσουλα, ειδικά όταν δουλεύεις σε παραγωγές οι οποίες έχουν να κάνουν με μόδα ή σε διαφημίσεις στην τηλεόραση. Παρ’ όλα αυτά όμως, κάποιες φορές (και εδώ είναι το κομμάτι στο οποίο αναφερόμουν πριν) πρέπει εσύ ο ίδιος να δημιουργήσεις όλη την εικόνα που θα έχουν τα μαλλιά.
Ozon: Συνήθως, όταν σου ζητούν αυτό που είπες τώρα, πώς τους παρουσιάζεις τις ιδέες σου;
Κοίτα, εξαρτάται από την περίπτωση. Επειδή σ’ αυτές τις περιπτώσεις η δουλειά μου είναι να κατασκευάσω μια εικόνα, ένα look δηλαδή μαλλιών, αν αυτή έχει να κάνει με περούκες για παράδειγμα, είναι κάτι που μπορώ να το κάνω εξαρχής από το σπίτι και να φτάσει η περούκα κατευθείαν στο στούντιο. Από την άλλη, αν είναι κάτι το οποίο αφορά μαλλιά μοντέλων, θα πρέπει ουσιαστικά να στείλω εγώ τις δικές μου προτάσεις. Συνήθως αυτό που κάνω είναι να προετοιμάζω μόνος μου τα σκίτσα αλλά ποτέ δεν στέλνω αυτά στην παραγωγή. Έτσι, αφού καταλήξω στα λουκ που θέλω για την φωτογράφηση, θα προσπαθήσω να βρω εικόνες ως references είτε από τις δουλειές που έχω ήδη στο πορτφόλιό μου, είτε από δουλειές άλλων.
Ozon: Απ’ όσο μπορώ να καταλάβω από τα post σου στο instagram, σήμερα ζεις στο Λονδίνο, όπου και εργάζεσαι. Η απόφαση σου να δουλέψεις εκεί, έχει να κάνει με τις πιθανόν λίγες επαγγελματικές ευκαιρίες που προσφέρει η αγορά εργασίας στην Ελλάδα;
Θα μπορούσε κάποιος να το ισχυριστεί κι αυτό αλλά ο βασικός λόγος που έφυγα από την Ελλάδα δεν οφείλεται τόσο στο γεγονός ότι η χώρα μας έχει λίγες επαγγελματικές ευκαιρίες. Καλώς ή κακώς, η αγορά της μόδας στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ μικρή. Ως αποτέλεσμα, δεν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε μια πληθώρα δημιουργικών ομάδων με τις οποίες μπορείς να δουλέψεις.
Επομένως, ο πραγματικός λόγος που έφυγα από την Ελλάδα ήταν γιατί ένιωσα ότι, κατά κάποιον τρόπο, δεν μπορούσα να εξελιχθώ περισσότερο. Ένιωσα ότι ναι μεν είχα κάνει πάρα πολλά πράγματα αλλά χρειαζόμουν να κάνω κι άλλα περισσότερα, δηλαδή έφυγα γιατί έψαχνα έναν τρόπο να διευρύνω τους ορίζοντές μου. Αυτό το πράγμα το θεωρώ βασικό σε οποιαδήποτε δουλειά, δηλαδή το να εξελίσσεσαι. Επομένως θεώρησα ότι μια αγορά όπως είναι το Λονδίνο, θα μπορούσε να μου δώσει την επαγγελματική εξέλιξη που αναζητούσα.
Δες ακόμη: Γιατί η Μarianna Grfld είναι ένα από τα αγαπημένα κορίτσια στο ελληνικό youtube;
Ozon: Mέχρι τώρα, έχεις αρκετές συνεργασίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πώς προέκυψαν οι πρώτες σου συνεργασίες;
Να σου πω την αλήθεια, επειδή ξεκίνησα από το κομμάτι των φωτογραφήσεων (αν και μέχρι τα 22 μου δούλεψα σε κομμωτήρια) και αμέσως μετά, λόγω της κρίσης, σταμάτησα να δουλεύω, άρχισα να εργάζομαι ως freelancer. Tότε ήταν που είχα περισσότερο χρόνο και άρχισα να δημιουργώ εικόνες παρέα με φίλους μου (φωτογράφους, μακιγιέρ κλπ). Θυμάμαι τότε, πως παρ’ ότι ήμασταν αρχάριοι, είχαμε πρόσβαση σε επαγγελματίες μοντέλα (πράγμα πολύ θετικό) και γι’ αυτό κάναμε test shoots. Aυτές τις εικόνες τις πόσταρα στη συνέχεια στο instagram μου και κάπως έτσι, άρχισε ο κόσμος να βλέπει τη δουλειά μου.
Έτσι ξεκίνησαν οι συνεργασίες με διάφορους πελάτες και στην πορεία, ήρθε το agency και η εξέλιξη. Σίγουρα όμως στο πρώτο στάδιο, πριν το agency, με βοήθησε η δημιουργικότητα που έβγαζα προς τα έξω στα social media.
Ozon: Ποιο ήταν το πρώτο brand για το οποίο δούλεψες;
Δεν θυμάμαι καθόλου ποιο ήταν το πρώτο brand με το οποίο συνεργάστηκα. Θυμάμαι ότι μία από τις πρώτες μου συνεργασίες ήταν με τον Μιχάλη τον Πάντο, που στο παρελθόν υπήρξε διευθυντής μόδας της Vogue Greece. Tώρα όμως που το σκέφτομαι, η πρώτη συνεργασία μου ήταν με το περιοδικό αυτό και όχι με κάποιο brand.
Ozon: Πότε άνοιξε το κεφάλαιο “Ελένη Φουρέιρα” στη ζωή σου; Σε ποια πρόσφατα event και φωτογραφήσεις βρέθηκες ως προσωπικός της haistylist πίσω από τις κάμερες;
To κεφάλαιο Ελένη Φουρέιρα ξεκίνησε στο τέλος του 2014. Η συνεργασία μας ήταν από την αρχή πολύ έντονη και αρκετά δημιουργική. Η Ελένη είναι μια καλλιτέχνης που με εμπνέει πολύ και τα μαλλιά της ήταν και είναι ένα πολύ δυνατό στοιχείο της εμφάνισής της. Η τελευταία φορά που δημιούργησα λουκ για τα μαλλιά της ήταν στο promo του νέου της δίσκου Poli_Ploki, όπου έγινε παρουσίαση όλων των κομματιών του δίσκου σε μικρά βίντεο. Μετά από 8 χρόνια συνεργασίας και πολλών φανταστικών εμπειριών που έχουμε περάσει μαζί μάλιστα, μπορώ να πω ότι πλέον είμαστε φίλοι.
Ozon: Για σένα, τι είναι πιο δύσκολο στη δουλειά ενός κομμωτή;
Το πιο δύσκολο κομμάτι του να είσαι κομμωτής νομίζω ότι έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο κάθε τύπος μαλλιού που έχεις να περιποιηθείς είναι διαφορετικός. Κάθε μέρα δηλαδή που πηγαίνεις στη δουλειά, δεν ξέρεις τι ακριβώς σε περιμένει. Τα μαλλιά άλλωστε, έχουν χαρακτήρα και προσωπικότητα. Οπότε κάθε μέρα έχεις και κάτι διαφορετικό που θα πρέπει να αντιμετωπίσεις. Με τα χρόνια βέβαια και την πείρα, μαθαίνεις λίγο να προσαρμόζεσαι σ’ αυτή την συνθήκη, αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι, γιατί είναι κάτι το οποίο δεν μπορείς να ελέγξεις. Είναι πάντα λίγο αναπάντεχο.
Ozon: Ισχύει, ότι με την συνεχόμενη εξέλιη των τεχνικών του Photoshop, το επάγγελμα του κομμωτή μπορεί να είναι αχρείαστο στις φωτογραφίες του μέλλοντος, από την άποψη ότι πάντα θα υπάρχουν ατέλειες στα μαλλιά, που θα διορθώνονται μετέπειτα;
Όχι, δεν πιστεύω ότι το Photoshop θα αντικαταστήσει τη δουλειά του κομμωτή. Πάντα θα είναι συμπληρωματικό όσον αφορά τα μαλλιά.
Ozon: Γιατί;
Τα μαλλιά θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολα στο να τα επεξεργαστείς στο Photoshop. Eπομένως, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η βάση που έχεις δημιουργήσει ως κομμωτής, για να μπορέσει μετά να κάνει διορθώσεις ο γραφίστας ή ο φωτογράφος. Εκτός βέβαια, αν τα μαλλιά στο μέλλον τοποθετούνται στην εικόνα με ηλεκτρονικό τρόπο εξαρχής. Αυτό μπορεί όντως να αλλάξει λίγο την κατάσταση.
Δες ακόμη: Παύλος Χατζηαγγελίδης: O αρχιτέκτονας πίσω από τα πιο ανατρεπτικά κτήρια της Αθήνας!
Ozon: Tι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που τώρα τελειώνει μπαίνει στον εργασιακό χώρο και θέλει να ακολουθήσει τα χνάρια σου. Υπάρχουν ευκαιρίες στο χώρο των περιοδικών και των brands;
Αυτό που θα συμβούλευα σίγουρα είναι ότι για να γίνεις κομμωτής, πρέπει να τη θέλεις πολύ αυτή τη δουλειά. Θεωρώ επίσης ότι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της συγκεκριμένης θέσης έχει να κάνει με την προσωπικότητά σου και όχι τόσο με το πόσο ωραία μαλλιά κάνεις. Έχει να κάνει δηλαδή με τη διαπίστωση ότι αυτό το πράγμα είναι μια ομαδική δουλειά. Επομένως, πρέπει να μπορείς να καταλαβαίνεις τους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύεις και στην συνέχεια θα μπορέσεις να δημιουργήσεις.
Επίσης πιστεύω, πως ειδικά στην αρχή, πρέπει να έχεις λίγο τσαγανό, γιατί θα χρειαστεί να κάνεις πολλά πράγματα τα οποία δεν θέλεις και δεν σου αρέσουν και σαν να μην έφτανε αυτό, μπορεί συχνά να μην πληρώνεσαι γι’ αυτά.
Θεωρώ ότι σίγουρα υπάρχουν ευκαιρίες για πολλούς ανθρώπους να μπουν σ’ αυτό το χώρο αλλά από την εμπειρία μου ξέρω πως ο πολύς ο κόσμος τα παρατάει πολύ γρήγορα, γιατί χάνει το κίνητρο ήδη από την αρχή. Μπορεί δηλαδή να μην νιώσει ότι παίρνει την ανταπόκριση ή τα χρήματα που θέλει (γιατί είναι βέβαιο πως όταν δουλεύεις σε κομμωτήριο έχεις στην αρχή μεγαλύτερα κέρδη από το να εργάζεσαι στο κομμάτι των φωτογραφήσεων).
Οπότε σίγουρα χρειάζεται πάθος και όρεξη γι’ αυτό το επάγγελμα.
Οzon: Γενικά τι κοιτούν να δουν τα brands στο portfolio ενός κομμωτή/hair stylist;
Νομίζω πως αυτό που ψάχνουν να βρούνε τα brands στο portfolio σου είναι μια αρκετά μεγάλη και διαφοροποιημένη γκάμα, δηλαδή θέλουν να δουν ότι μπορείς να καλύψεις πολλά κομμάτια από την κομμωτική και την ίδια στιγμή, ότι είσαι τεχνικά σωστός, ότι ξέρεις να χειρίζεσαι τα μαλλιά. Συγχρόνως, θέλουν να καταλάβουν μέσα από το δείγμα δουλειάς σου ποια είναι η δική σου αισθητική αντίληψη και οπτική πάνω στο κομμάτι της μόδας.
Ozon: Περιέγραψέ μας την πιο κουραστική ημέρα που έζησες τον τελευταίο μήνα.
Δούλεψα για ένα brand εδώ στο Λονδίνο, το οποίο γενικά, δεν είναι κάτι που αισθητικά μου ταιριάζει, αλλά είναι πολύ μεγάλο και πουλάει πάρα πολύ. Ουσιαστικά, το παραπάνω brand με προσέλαβε για τις ανάγκες ενός rebranding το οποίο έχει ξεκινήσει και το οποίο περιλαμβάνει πολύ χρονοβόρες διαδικασίες. Στο πλαίσιο λοιπόν του rebranding, κάναμε ένα δοκιμαστικό shoot για δύο ολόκληρες ημέρες, όπου δοκίμαζαν φώτα και διαφορετικά σετ. Γενικά ήταν πάρα πολύ κουραστικό και δύσκολο όλο αυτό για μένα, γιατί για τις ανάγκες του rebranding είχε σχηματιστεί μια υπερβολικά μεγάλη ομάδα, με αρκετούς art directors, καθένας από τους οποίους είχε άλλη άποψη για το πως έπρεπε να υλοποιηθεί.
Αυτό σήμαινε, ότι έπρεπε να κάνουμε πάρα πολλές αλλαγές, πράγμα που έκανε τη δική μου δουλειά, λίγο πιο δύσκολη απ’ ό,τι συνήθως. Έπρεπε να ενταχθώ δυναμικά στην ομάδα και να πω την άποψή μου μέσα σ’ όλη αυτή την διαδικασία, για να μπορέσω να βοηθήσω την κατάσταση. Αλλά τελικά όλα ήταν εντάξει. Επέζησα.
Ozon: Είναι η ζωή έτσι κάθε ημέρα; Θέλω να πω, έχεις κάθε ημέρα ένα αυστηρό πρόγραμμα που πρέπει να ακολουθείς;
Όχι, δεν μπορώ να πω ότι η κάθε μέρα είναι έτσι δύσκολη. Υπάρχουν βέβαια και πολλές μέρες που είναι.
Το ωραίο βασικά όταν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας είναι ότι δεν έχεις αυτό το στάνταρ πρόγραμμα. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα ποτέ να δουλεύω Δευτέρα με Παρασκευή. Ξέρεις… το σταθερό ωράριο.
Ozon: Όταν ξεκουράζεσαι μετά από μια γεμάτη ημέρα, τι σου αρέσει να κάνεις για να χαλαρώσεις; Yπάρχει κάποιο αγαπημένο σποτ στο Λονδίνο που πας μετά τις ώρες της δουλειάς;
Να σου πω την αλήθεια, το αγαπημένο μου πράγμα είναι να κάνω ποδήλατο. To ποδήλατο με αποσυμπιέζει πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο. Και αυτό είναι που με τραβάει στο Λονδίνο, το ότι είναι εύκολο να μετακινηθείς με ποδήλατο σε όλη την πόλη. Συνήθως μετακινούμαι μόνο με το ποδήλατο και είναι αυτό στο οποίο θα “καταφύγω” για να με βάλει πάλι σε μια κατάσταση ηρεμίας μετά τη δουλειά. Λατρεύω επίσης να πηγαίνω στις γέφυρες του Λονδίνου για ποδηλασία, ιδιαίτερα το βράδυ, που είναι όλα τα φώτα ανοιχτά. Βέβαια, όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι έχει ωραίο καιρό.
Ozon: Πού βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από τώρα;
Η αλήθεια είναι ότι στο πλάνο μου βρίσκεται η Αμερική. Βασικός στόχος μου είναι μάλλον να εργαστώ στην πόλη της Νέας Υόρκης. Εκεί με βλέπω για κάποιο λόγο αλλά δεν θέλω να μιλήσω πολύ συγκεκριμένα.
Γενικά μιλώντας, στόχος μου είναι να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ να πάω, δηλαδή να συνεργαστώ με πιο high-end περιοδικά, όσον αφορά το κομμάτι της μόδας.
Ozon: Ποια είναι τα περιοδικά στα οποία αναφέρεσαι;
Αναφέρομαι σε περιοδικά όπως το Re-Edition (που είναι και το αγαπημένο μου περιοδικό αυτή την περίοδο), που συνεργάζονται με μοντέλα περισσότερο και όχι με celebrities και είναι πιο πειραματικά, από την άποψη ότι δεν έχουν τον εμπορικό χαρακτήρα που έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια η Vogue.
Ozon: Kλείνοντας, θέλω να γυρίσεις το χρόνο πίσω και να θυμηθείς την εποχή που συνεργαζόσουν με το αγαπημένο urban περιοδικό της Αθήνας, το Ozon. Τι σου έχει μείνει απ’ αυτή την εμπειρία;
Η συνεργασία μου με το Ozon μπορώ να πω ότι είναι από εκείνες που θα θυμάμαι για πάντα, γιατί ήταν από τα πρώτα έντυπα editorial που έκανα. Θυμάμαι ότι υπήρχε δημιουργική ελευθερία στα project που ανέλαβα και επιπλέον, το περιοδικό μου είχε δώσει την ευκαιρία, παρ’ ότι νέος καλλιτέχνης, να εκφραστώ με τον δικό μου τρόπο και όραμα.
Κεντρική φωτογραφία και φωτογραφίες: Aπό το προσωπικό αρχείο του Χρήστου Μπαϊραμπά, τις οποίες μας παραχώρησε ευγενικά για να συνοδεύσουν το άρθρο.
Συνέντευξη: Χρήστος Χατζής