Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychological Science κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ακόμη και ο πιο εξελιγμένος αλγόριθμος στα dating-apps είναι πραγματικά άχρηστος όταν πρόκειται να προβλέψουμε με ακρίβεια εάν κάποιοι ταιριάζουν.
Στη μελέτη, οι συμμετέχοντες απάντησαν σε περισσότερες από 100 ερωτήσεις σχετικά με τα χαρακτηριστικά και τις προτιμήσεις τους όσον αφορά τον ιδανικό σύντροφο και στη συνέχεια έκαναν γνωριμίες με άτομα του αντίθετου φύλου σε 4λεπτα speed dates. Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν κάθε αλληλεπίδραση μετά το dating, σημειώνοντας τόσο το επίπεδο ενδιαφέροντός τους όσο και τη σεξουαλική έλξη στο πρόσωπο που γνώρισαν.
Παράλληλα, οι μελετητές χρησιμοποίησαν έναν προηγμένο αλγόριθμο για την πρόβλεψη των αποτελεσμάτων για κάθε ζευγάρι με βάση τα αρχικά ερωτηματολόγια των συμμετεχόντων – και απέτυχαν παταγωδώς. Δεν κατάφεραν να εντοπίσουν ούτε ένα ενιαίο μοτίβο στις απαντήσεις που θα καθόριζαν αν δύο άτομα θα ταίριαζαν. Με άλλα λόγια, κανένα προϋπάρχον δεδομένο σχετικά με τις προτιμήσεις για τον ιδανικό σύντροφο δεν θα μπορούσε να προβλέψει την ερωτική επιθυμία.
«Διαπιστώσαμε ότι θα μπορούσαμε να προβλέψουμε τις γενικές τάσεις των ανθρώπων στο να επιθυμούν και να είναι επιθυμητοί», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Samantha Joel, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα. «Αλλά η επιθυμία που απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο άτομο είναι μια διαφορετική ιστορία. Μια συγκεκριμένη κοινή εμπειρία μεταξύ των δύο ατόμων μπορεί να μην είναι προβλέψιμη εκ των προτέρων», προσέθεσε.
Στη μελέτη, τα χαρακτηριστικά περιελάμβαναν τους στόχους που θέτουν σε μια σχέση οι συμμετέχοντες, την αυτοεκτίμηση, την εξωστρέφεια και τις πολιτικές απόψεις, ενώ οι προτιμήσεις επικεντρώνονταν στη νοημοσύνη, την ομοιότητα και η ελκυστικότητα.
«Μειώνοντας τον ρόλο της εξωτερικής εμφάνισης, ένα άτομο μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες ότι όταν συναντήσει κάποιον που του κάνει κλικ, αυτή η σχέση είναι πιο πιθανό να αναπτυχθεί μακροπρόθεσμα», κατέληξε η Joel.