Nevermind the rules
Συνέντευξη: Τζένη Αναστασοπούλου | Φωτογραφία: Νίκος Κατσαρός | doctv.gr
Αντήχηση ήχων, συναισθημάτων, εμπειριών. Με μια λέξη, Resonance. Αυτός είναι ο τίτλος της καινούργιας δουλειάς του Nikko Patrelakis, ο οποίος μίλησε στο ΟΖΟΝ Raw για το αποτέλεσμα της συνεργασίας του με «φίλους και συνοδοιπόρους» αποκαλύπτωντας τον τρόπο να συνδυάζει κανείς διαφορετικές καλλιτεχνικές ιδιότητες: «Οι κανόνες είναι οι ίδιοι. Αυτό που αλλάζει είναι το παιχνίδι».
Πώς προέκυψε η ιδέα της δημιουργίας ενός album με remixes από παλαιότερες εκτελέσεις σου;
Ταυτίζομαι με την κουλτούρα του remix. Πάντα θεωρούσα συναρπαστικό να μπορώ να χειριστώ μια συντεταγμένη παραγωγή κάτω από μία διαφορετική γωνία, να αλλάξω ή να τονίσω τα στοιχεία της αρχικής ενορχήστρωσης, αυτό με ισχύ και για τις δικές μου παραγωγές. Τα remix στην μουσική μου γίνονταν σχεδόν πάντα παράλληλα. Μετά το Habitat ένιωσα πως θα έπρεπε να αποτελέσουν ένα άλμπουμ και τη δεκαετία που πέρασε τα συγκέντρωσα με αυτό το σκοπό.
Τι σημαίνει Resonance;
Σημαίνει αντήχηση, ένας ήχος που ανακλάται σε επιφάνειες γύρω του, και επιστρέφει στην πηγή του αλλαγμένος, ανάλογα με την υφή της επιφάνειας πάνω στην οποία προσέκρουσε, με ένταση αντιστρόφως ανάλογη της απόστασης. Αυτό απλά θα μπορούσε να σημαίνει πως κάτι που φεύγει από εμένα επιστρέφει αλλαγμένο ανάλογα με το ποιόν συνάντησε και είναι πιο δυνατό όσο πιο κοντά μου βρίσκεται ο άλλος άνθρωπος.
Tα remixes έχουν γίνει από «φίλους και συνοδοιπόρους»,όπως ο ίδιος χαρακτηρίζεις τους συνεργάτες σου. Πόσο σημαντικό είναι το βιωματικό στοιχείο στην έμπνευσή σου;
Οι μουσικές μου είναι τα ημερολόγιά μου. Η βιωματική μου εμπειρία, φιλτραρισμένη με το συναίσθημα των ημερών, των φίλων και αγαπημένων. Δεν γράφω άλμπουμ, γράφω μεμονωμένα θέματα τα οποία σιγά σιγά μαζεύονται, για να γίνουν ένα σύνολο, που για αυτό το λόγο τις περισσότερες φορές είναι ετερόκλητο.
Η επανέκδοση περιλαμβάνει το στοιχείο της επανάληψης. Με ποιο τρόπο, τα 15 remixes του Resonance προσθέτουν κάτι διαφορετικό στις μουσικές σου συλλογές;
Το Resonance είναι ένα σημείο συνάντησής μου με το συναισθηματικό μου περιβάλλον, ουσιαστικά το αποτέλεσμα της διάδρασής μου με αυτό. Συμβαίνει σε κάθε μουσική μου ενότητα αλλά εδώ είναι βασικό στοιχείο. Ο κύριος χαρακτήρας του Resonance όμως δίνεται από το γεγονός ότι είναι κοινόχρηστο. Προσφέρεται από τους δημιουργούς στο κοινό χωρίς αντίκρισμα αλλά και χωρίς περιορισμό στην χρήση του. Οι παραγωγοί δημιούργησαν τα remix, οι Poor Designers επιμελήθηκαν το εξώφυλλο, το DOC TV ανέλαβε τη διανομή και την επικοινωνία του, όλοι χωρίς ανταπόδοση αλλά με πολλή αγάπη, δείχνοντας με απτό τρόπο πως οι κοινωνίες μας μπορούν να λειτουργούνν και έξω από τις φόρμες που ισχύουν μέχρι τώρα, να ανταλλάσουν ιδέες και υλικά αλληλέγγυα, να δημιουργούν, να εξελίσσονται. Η άδεια κοινής χρήσης Creative Commons στις διάφορες εκδοχές της, προσωπικά νιώθω ότι θα αποτελέσει μονόδρομο έκδοσης των δημιουργημάτων για το μέλλον.
Έχεις συνθέσει μουσική για ταινίες, διαφημιστικά spot, παραστάσεις ενώ θεωρείσαι και ένας από τους dj που έχουν συνεισφέρει σημαντικά στην εξέλιξη της ελληνικής club σκηνής. Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τη μία μουσική σύνθεση από την άλλη;
Όλα είναι ασκήσεις ύφους με μπαταρία την έμπνευση όποιας ποιότητας και ποσότητας κάθε φορά. Είναι σαν να παίζεις σκάκι, κάθε παρτίδα με άλλον άνθρωπο. Ίδιοι κανόνες αλλά κάθε φορά διαφορετικό παιχνίδι.
«Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω…». Μουσικός, φωτογράφος, αρθρογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός ή σκηνοθέτης; Θα μπορούσες άραγε να συνδυάσεις όλες αυτές τις ιδιότητές σου σε μία σου δουλειά;
Όλα αυτά τα ωραία μου καπέλα τα τακτοποίησα στο doctv.gr, τον καινούργιο πολύχρωμο παιδότοπό μας που φτιάξαμε με την Μελίτα Κάραλη, για να στεγάσουμε την τρέλα μας και αυτή των αγαπημένων μας φίλων. Μια επικοινωνιακή πλατφόρμα με video, κείμενα και μουσικές, αποτέλεσμα της καταγραφής της καθημερινότητάς μας. Εκεί είμαι πια ευτυχισμένος, κάθε μέρα με ένα καινούριο σύνορο να κατακτηθεί, μια καινούργια γνώση να αποκτηθεί, ένα γενναίο νέο κόσμο να δημιουργηθεί. Με ενδιαφέρει να γευτώ τη ζωή, στο ελάχιστό της αυτό μήκος, με τον καλύτερο τρόπο που μπορώ. Συνειδητοποίησα μικρότερος πως αυτό δεν θα το πετύχω ονομάζοντας την τεχνική μου κατάρτιση καριέρα, αλλά πως χρειάζεται να αφεθώ στην όχι και πολύ συνειδητή δημιουργική μου διαδικασία και μέσα από αυτή να προσπαθήσω να αντιληφθώ το χρόνο, την ύπαρξη και όλα αυτά τα ασαφή που γρήγορα ή αργά όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε.