Συνέντευξη:Τζένη Αναστασοπούλου | Photo: Δάφνη Ανέστη
Το 2012 βρίσκει τη Θεοδώρα Τζήμου να συμμετέχει σε δύο θεατρικές παραστάσεις και μία κινηματογραφική ταινία. Με αφορμή την παράσταση ‘Το Χέρι’, όπου ενσαρκώνει ένα κορίτσι που αποφασίζει να κρατήσει το χέρι του ψηλά για 30 ολόκληρα χρόνια, μας μιλά για καινούργιες μορφές αντίδρασης και άλλες μικρές καθημερινές συνήθειες.
Με ποιο τρόπο σε έχουν επηρεάσει οι συνεχόμενες μετακινήσεις από μικρή ηλικία; Νιώθεις ότι ανήκεις κάπου τελικά;
Με έχουν κάνει προσαρμοστική και ευέλικτη. Νιώθω πως ανήκω σε όλα τα μέρη από όπου έχω περάσει.
Τι ρόλο παίζει η μουσική στην καθημερινότητά σου; Τι ακούς αυτή την περίοδο;
Η μουσική, ειδικά αυτό το διάστημα που κυκλοφορώ με ένα mp3 στα αυτιά μου, μου δίνει την δυνατότητα να γίνομαι παρατηρητής του εαυτού μου και της ζωής γύρω μου. Ακούω από κλαρίνα μέχρι σκληρή ροκ.
Σε έχουν χαρακτηρίσει ως «η μούσα του Μαρμαρινού και του Γιάνναρη». Πώς αντιμετωπίζεις την κτητικότητα;
Δεν πιστεύω στην έννοια της μούσας και δε νοιώθω πως είμαι η μούσα κάποιου. Συνέβει με αυτούς τους ανθρώπους λόγω καλής συνεργασίας να δουλέψουμε μαζί πολλές φορές.
«Το χέρι» αποτελεί στην ουσία έναν εσωτερικό μονόλογο της ηρωίδας για τη ζωή της. Εσύ Ανοίγεσαι εύκολα, σου είναι εύκολο να μιλήσεις για τον εαυτό σου;
«Το χέρι» απευθύνεται σε ένα κοινό που ήρθε να μάθει γι’ αυτήν. Δε μου είναι καθόλου εύκολο να μιλήσω για τον εαυτό μου αλλά αυτό δε σημαίνει πως είμαι κλειστός άνθρωπος.
Τι είναι αυτό που μπορεί να σε φέρει στα όριά σου; Αντιδράς ή το αντιμετωπίζεις εσωτερικά;
Δεν ξέρω ακριβώς τα όρια μου, και κάθε φορά που νομίζω πως τα ξέρω, τα σπάω για να τα διευρύνω. Η αντίδραση υφίσταται ούτως ή άλλως.
Ένας από τους θεματικούς άξονες της παράστασης είναι η απομυθοποίηση του παρελθόντος. Τι θεωρείς ότι είναι αυτό που μας κάνει να κολλάμε στο παρελθόν;
Κολλάμε στο παρελθόν από μία αγωνία για το άγνωστο, δηλαδή το μέλλον.
Μοιάζει να σε διακρίνει ένας έντονος δυναμισμός. Τι είναι αυτό που σε ηρεμεί μετά από μία παράσταση;
Ηρεμώ με ένα ποτήρι κρασί. Σε κάθε περίπτωση, εγώ δεν έχω αίσθηση της έντονης ενέργειας. Είναι απλώς η δική μου ενέργεια. 60 δευτερόλεπτα πριν από το άνοιγμα της αυλαίας: Τράκ.
Τι σε παθιάζει; Η εμμονή με κάτι που με αφορά.
Πώς θα όριζες την έννοια του performer; Σου ταιριάζει;
Αν και μου είναι δύσκολο να εξηγήσω έννοιες, ίσως ο performer μπαίνει σε μια πιο ανοιχτή συνδιαλλαγή με τον εαυτό του και με τους θεατές από ότι ένας ηθοποιός, με την κλασσική έννοια. Δεν ξέρω αν μου ταιριάζει, αλλά με απασχολεί.
Blue Jeans και;
Βlue Jeans και στόχευση.
H Θεοδώρα Τζήμου πρωταγωνιστεί στην στην παράσταση «Το Χέρι», στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου καθώς και στην ταινία «Άδικος Κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου. Ευχαριστούμε το “Mondial” (Μαυρομιχάλη & Αραχώβης, Εξάρχεια) για τη φιλοξενία.