Συνέντευξη: Τζένη Αναστασοπούλου | Φωτοφραφία: Δάφνη Ανέστη
Επαγγελματίας, ερασιτέχνης ή κάτι ενδιάμεσο; Ο Tziko, παρέα με την μπάντα του Rock for Food, χρησιμοποιεί το χιούμορ ως άμυνα, ρίχνει μια σαρκαστική ματιά στον κόσμο γύρω του και «εμπνέεται κυρίως από όλα αυτά που δεν έχει.»
Οι στίχοι των τραγουδιών σου είναι έντονα βιωματικοί, συχνά ειρωνικοί και χιουμοριστικοί προς την πραγματικότητα. Από πού εμπνέεσαι;
Μου αρέσει το κάθε τραγουδάκι που γράφω να το ακούω και να λέω «ναι, είμαι εγώ». Τις περισσότερες φορές γελάω μ’ αυτά που γράφω. Δεν πιστεύω στην έμπνευση, αλλά, αφού ρώτησες, «εμπνέομαι» κυρίως από όλα αυτά που δεν έχω. Το χιούμορ είναι απλώς μια άμυνα.
Rock for food (σσ : το όνομα της μπάντας του) ή law for food (σσ: ο tziko είναι τελειόφοιτος του τμήματος Νομικής); Διαλέξαμε το όνομα «Rock For Food» για την μπάντα μας γιατί δε θέλαμε να είναι απλώς ένας τίτλος άλμπουμ ή ένα τραγούδι ή κάτι εφήμερο. Η δικηγορία, από την άλλη, είναι ένα επάγγελμα που παραπέμπει στην υποκρισία. Σημασία όμως δεν έχει τι κάνεις αλλά πώς το κάνεις.
Γιατί αποφάσισες να μην πωλείται το άλμπουμ σου αλλά να είναι διαθέσιμο μόνο μέσω internet;
Νομίζω ότι το όνειρο κάθε «καλλιτέχνη» είναι το έργο του να φτάσει στο ευρύτερο δυνατό κοινό και γι’ αυτό επέλεξα το internet. Δε μ’ ενδιαφέρει τόσο η επιβεβαίωση όσο το να αγγίξω εμένα, να με χειροκροτήσω και να γίνω καλύτερος. Βγάζω το κάθε μου άλμπουμ για να φύγει από μέσα μου και να προχωρήσω μπροστά στη ζωή μου.
Ξεκίνησες να γράφεις σε αγγλικό στίχο ωστόσο συνέχισες με ελληνικό, χρησιμοποιώντας slang εκφράσεις και ιδιωματισμούς. Πώς αποφάσισες αυτή την αλλαγή;
Ξεκίνησα όταν ήμουν πιτσιρικάς να γράφω αγγλικά, αφενός γιατί ντρεπόμουν να τα πω στα ελληνικά και αφετέρου γιατί ήταν μόδα. Τώρα δεν ντρέπομαι και δεν ακολουθώ τη μόδα.
«Θέλω κι άλλο ακόμα» είναι ο τίτλος της τελευταίας σου δουλειάς. Τι άλλο να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον, λοιπόν; «Δισκογραφικά» η επόμενή μου δουλειά θα είναι μια σειρά ηχογραφήσεων που έκανα στην Κέρκυρα το καλοκαίρι που μας πέρασε. «Συναυλιακά» συνεχίζουμε με τη Ναντίν στο μπάσο και τον πολυτάλαντο Αντώνη Αγγελίδη στα τύμπανα. Οι επαγγελματίες μας σνομπάρουν γιατί είμαστε, όπως λένε, ερασιτέχνες κι οι ερασιτέχνες μας σνομπάρουν επίσης, γιατί λένε ότι είμαστε επαγγελματίες. Εμείς όμως θέλουμε κι άλλο ακόμα!