Ο Πάνος Γεωργούλιας, απόφοιτος της σχολής Καλών Τεχνών, μας παραχωρεί μια εκ βαθέων συνέντευξη/podcast και μας μιλάει για όλα! Μας εισάγει στον δικό του καλλιτεχνικό κόσμο που βασίζεται στην αγάπη του για το σχέδιο, στον δικό του χώρο τατουάζ, το Polis Decay, αλλά και στην πρώτη σχολή σχεδίου και τατουάζ στην Ελλάδα που ετοιμάζει!
Αν και ο κόσμος τον έχει μάθει και αγαπήσει μέσα από τα graffiti και τα τατουάζ, ο Πάνος Γεωργούλιας στρέφεται πια προς την ζωγραφική και το σχέδιο, αξιοποιώντας ό,τι έχει μάθει όλα αυτά τα χρόνια. «Αυτά που κάνω στα εικαστικά βασίζονται στην τεχνοτροπία μου με το τατουάζ. Η πρώτη αφορμή ήταν το project που είχα κάνει στην Καλών Τεχνών με ένα installation».
«Το δέρμα και το τσαλάκωμα τα συνέδεσα με την παραμόρφωση και την τροποποίηση που μπορούν να υποστούν μέσα στα χρόνια. Αυτή την φθορά και το vandal, τα οποία έχουν σχέση με το παράνομο graffiti, τα πέρασα και στην τέχνη μου». Αν κάποιος δει από μακριά τα έργα του στους καμβάδες, θα δει μπερδεμένες φόρμες και σύμβολα. Αν όμως τα παρατηρήσει καλύτερα, θα δει τις έννοιες που κρύβονται από πίσω. Συνδυάζει την ζωγραφική και την γλυπτική, πάντα με βάση το δέρμα, τις φόρμες και τα σχήματα που αυτό παίρνει. Αυτός είναι και ένας λόγος για το χαρακτηριστικό τσαλάκωμα που αποτυπώνεται στα περισσότερα έργα του.
Ο Πάνος μιλάει για την αγάπη του και την ενασχόλησή του με τα graffiti, τα τατουάζ, την ζωγραφική και το σχέδιο. Φυσικά, αποκαλύπτει όλες τις λεπτομέρειες για την πρώτη σχολή σχεδίου και τατουάζ στην Ελλάδα που ξεκινάει ο ίδιος, το Art Tattoo School και αποκαλύπτει τα σχέδιά του από δω και πέρα. Στο τέλος απαντάει στις δικές σας ερωτήσεις. Enjoy!
Άκου ολόκληρη την συζήτησή μας εδώ:
Πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για το σχέδιο; Η Καλών Τεχνών ήταν όνειρό σου από μικρό παιδί;
Το σχέδιο ήταν κάτι που υπήρχε στην ζωή μου από πολύ νωρίς. Όλη μου η ζωή κινείται γύρω από αυτό. Από πέντε χρονών θυμάμαι τον εαυτό μου να σχεδιάζει. Την πρώτη φορά που έδωσα εξετάσεις για την Καλών Τεχνών πέρασα έβδομος στην Θεσσαλονίκη. Την δεύτερη φορά πέρασα τρίτος στην Αθήνα. Ήταν δύσκολο, πρέπει το lifestyle σου να κινείται γύρω από την τέχνη σου. Θυμάμαι να είμαι στο μετρό και να παρατηρώ ανθρώπους, τις «φόρμες» των προσώπων τους και να σκέφτομαι πώς θα μπορούσα να το αποτυπώσω σε χαρτί. Δεν πιστεύω πολύ στο ταλέντο. Συνήθως είναι θέμα εξάσκησης, μεγάλης θέλησης και συνεχούς αναζήτησης αυτού που αγαπάς.
Τα εφόδια που πήρες τελικά ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες σου;
Εγώ μπήκα όταν ήμουν στο peak μου με το graffiti και ασχολιόμουν με το τατουάζ. Η Καλών Τεχνών θέλει να είσαι και λίγο πιο μεγάλος σε ηλικία, για να έχεις μια τριβή με το αντικείμενο, να έχεις διαμορφώσει την άποψή σου για την κοινωνία, τι είδους καλλιτέχνης θες να είσαι και τι αναζητάς. Οπότε στην αρχή ήταν λίγο δύσκολο. Τα βασικά μου μαθήματα ήταν η ζωγραφική και η γλυπτική. Λόγω του τατουάζ δέχτηκα bullying από κάποιους καθηγητές. Θυμάμαι έναν καθηγητή μου να μου λέει: «Πάρε ένα καμβά να ζωγραφίσεις αυτό που θες αφού σχεδιάζεις καλά, γιατί πας και κάνεις τατουάζ;». Το θέμα ήταν ότι δεν καταλάβαιναν την πορεία. Το graffiti έχει πολλά κοινά με τον σχεδιασμό του τατουάζ, όπως το περίγραμμα και το καθαρό γέμισμα. Τελικά δέχτηκαν το τατουάζ λόγω της πτυχιακής μου και της σκληρής δουλειάς μου γύρω από αυτό. Εκεί κατάλαβαν ότι έχω μέλλον σε αυτό που κάνω, ότι αγαπάω γενικά τα εικαστικά και μπορώ να δουλεύω ήδη σαν επαγγελματίας.
Από το 1 έως το 10, πόσο σημαντική είναι η εξάσκηση και πόσο η θεωρία;
Είναι ανάλογα το μοντέλο που θες να διαλέξεις. Ο Davinci για παράδειγμα έλεγε ότι είναι 90% research και 10% ζωγραφική. Άλλος θα σου πει ότι αν δεν ζωγράφιζα δεν θα γινόμουν αυτό που είμαι. Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο. Νομίζω το καλύτερο είναι να υπάρχει μια ισορροπία, αλλά πάντα αναλόγως τον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου.
Θυμάσαι ποιο ήταν το πρώτο σου graffiti;
Πρώτο πρώτο νομίζω ήταν στο σχολείο, στα θρανία, όπως όλα τα παιδιά. Μετά το σχολείο πάει στην γειτονιά, μετά και σε άλλες γειτονιές και έτσι ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Το graffiti ήταν μεγάλο κεφάλαιο για μένα. Δυστυχώς δεν μπορούσα να το δείξω, το μοιραζόμουν μόνο με τους φίλους μου γιατί εμπεριείχε κυρίως το “παράνομο”. Για μένα το graffiti είναι μόνο το graffiti στα τρένα. Για εμένα εκεί αρχίζει και τελειώνει. Τα είδα όλα τα στυλ του graffiti, απλά πιο ωραία πέρναγα εκεί. Ταξίδεψα σχεδόν σε όλο τον πλανήτη και έπαιρνα μεγάλες δόσεις αδρεναλίνης που σε εκείνη ειδικά την ηλικία με γέμιζε πολύ. Δεν με γέμιζε ούτε το νόμιμο graffiti, ούτε το street graffiti. Δεν τα κατακρίνω, απλά εγώ δεν έπαιρνα αυτό που ήθελα σαν χαρακτήρας. Τώρα βλέπω με άλλη οπτική γωνία το να έκανα κάτι αντίστοιχο στον δρόμο σε αυτήν την ηλικία που είμαι. Θα προτιμούσα να έκανα ένα installation ή ένα μεγάλο γλυπτό. Θα μου άρεσε να περάσω ένα πιο βαθύ κοινωνικό μήνυμα και όχι απλά το tag μου σε έναν τοίχο.
Πώς επιλέγεις το σημείο που θα ομορφύνεις με τα σχέδιά σου; Χρειάζεται κάποια άδεια;
Δεν με ενδιέφερε ποτέ η άδεια. Και απ’ όσο θυμάμαι σταμάτησα να ασχολούμαι με το street graffiti από την εφηβεία μου. Το πώς θα επιλέξεις ένα σημείο θα μπορούσαν να στο απαντήσουν καλύτερα παιδιά που ασχολούνται με το street ή το legal graffiti, που έχουν να κάνουν περισσότερο με την πόλη. Εμάς ήταν πιο «underground», είχαμε δικούς μας κώδικες, ξέραμε σε πιο spot έχει βάψει ο καθένας και πότε. Σκέψου ότι μόνο οι ομάδες μας και οι φίλοι μας ξέρουν πού έχουμε κάνει graffiti. Είναι άλλος κόσμος. Μου αρέσει να βλέπω street και legal graffiti αλλά όχι να κάνω.
Ποια είναι η άποψή σου για τα χρώματα νέας τεχνολογίας, φιλικά προς το περιβάλλον, που μαγνητίζουν τους ρύπους της πόλης;
Είναι κάποιο είδος μάρκετινγκ; Τώρα το οικολογικό και το εναλλακτικό νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο πουλάει. Εμείς παλιά δεν σκεφτόμασταν τι θα ήταν το spray, ήταν απλά ένα εργαλείο για να κάνουμε πιο γρήγορα την δουλειά μας. Μόνο η καλυπτικότητα μας ένοιαζε. Σίγουρα όσο εξελισσόμαστε σαν άνθρωποι, είναι καλύτερο να χρησιμοποιούμε πράγματα φιλικά προς το περιβάλλον. Αλλά δεν το έχω χρησιμοποιήσει, οπότε δεν έχω άποψη.
Κάποια αξέχαστη εμπειρία-fun fact που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Δεν ξέρω, ίσως να τσακωθούμε πολύ άσχημα με εταιρείες security; Το interail νομίζω ήταν μια ακραία εμπειρία. Είχα να κάνω με παιδιά τα οποία είχαν πολύ μικρό budget μαζί τους για να περάσουν ένα μήνα. Ρωτάω τους Ισπανούς φίλους μου αν θα μείνουμε σε ξενοδοχείο ή σε hostel και μου λένε ότι θα μένουμε στον δρόμο και θα τρώμε από το super market. Ανοίξαμε μια τράπεζα στο Βέλγιο για να κοιμηθούμε στον προθάλαμο γιατί είχε ζέστη και μετά να πάμε να κάνουμε graffiti. Όλο αυτό ήταν μια αξέχαστη εμπειρία για μένα.
Πώς μπήκε στην ζωή σου το τατουάζ;
Η λογική του τατουάζ έχει να κάνει αρκετά με το graffiti. Στην ουσία φεύγω σιγά σιγά και από το τατουάζ, έκανα τον κύκλο μου, 13 χρόνια τώρα και θέλω να εστιάσω περισσότερο στον χώρο που ξεκίνησα. Δηλαδή στις τέχνες. Στα πινέλα μου και στους καμβάδες μου. Δεν θα το αφήσω, απλά θέλω να το πάω παραπέρα, ίσως που κάποιος που είναι tattoo artist να μην το φαντάζεται. Σκέψου ότι πριν βρω το τατουάζ δεν είχα κάτι να με γεμίζει όσο το graffiti. Τώρα με γεμίζει περισσότερο η ζωγραφική, οι καλλιτέχνες που μελετάω, βλέπω άλλα πράγματα πλέον. Σε αυτό παίζει ρόλο η εμπειρία και στο ότι έκανα αυτά που ήθελα, την στιγμή που τα ήθελα.
Πότε χτύπησες πάνω σου το πρώτο tattoo και πότε έκανες πάνω σε κάποιον άλλο;
Το πρώτο που έκανα πάνω μου νομίζω ήταν το 2006. Ήταν τότε που σήκωνα το χέρι μου στο σχολείο, είχα τατουάζ στο μπράτσο και οι δάσκαλοι δεν πίστευαν καν ότι ήταν αληθινό. Πλέον όταν μου έρχονται παιδιά μικρότερων ηλικιών και μου ζητάνε τατουάζ, τους λέω να είναι σε μια ηλικία που να έχουν κατασταλάξει λίγο στις απόψεις τους . Τότε δεν σκεφτόμουν πολύ τα πράγματα, ήταν “επαναστατικό” να έχει ένα ανήλικο παιδί τατουάζ και να πηγαίνει σχολείο.
Το πρώτο τατουάζ που έκανα εγώ, ήταν στην Καλλιθέα, στο σπίτι ενός πολύ καλού μου φίλου του Γιάννη. Αν δεν ήταν αυτός, δεν ξέρω αν θα έκανα τατουάζ. Εκείνος με πίεσε να του κάνω γιατί ήμασταν καλοί φίλοι και ήθελε να έχει κάτι από εμένα χωρίς να τον νοιάζει το τελικό αποτέλεσμα. Θυμάμαι παλιά ήταν πολύ δύσκολο να μπει κάποιος σε ένα μαγαζί τατουάζ να μαθητεύσει. Ο κύκλος ήταν πολύ κλειστός και πολύ αλητεία. Όλοι μας, σαν tattoo apprentists τότε περνούσαμε πολύ άσχημα. Πολύ καψόνι. Βλέπω όλα αυτά τα σκάνδαλα που βγαίνουν στην δημοσιότητα τελευταία με τις καταγγελίες ηθοποιών και σκέφτομαι ότι τελικά όλες αυτές οι γενιές είχαν λίγο-πολύ την «φανταρίστικη» λογική. Ότι δηλαδή θα σου βγάλω το λάδι για να φτάσεις εδώ που είμαι και ότι μόλις φτάσεις εδώ θα κάνεις τα ίδια στους κατώτερούς σου. Πήρε λίγο χρόνο για να ξεπεραστεί αυτή η λογική. Το θέμα είναι ότι μόνο έτσι πίστευαν ότι κάποιος θα έχει σεβασμό για αυτό που θέλει να κάνει στην ζωή του.
Πίσω από τα δικά σου τατουάζ κρύβονται ιστορίες ή είναι απλά σχέδια;
Εννοείται! Κάθε τατουάζ κρύβει μια ιστορία, μια ανάμνηση, μία τρέλα. Αυτό δεν είναι βέβαια απαραίτητο για όλους που έχουν τατουάζ. Ο καθένας έχει το δικό του λόγο που κάνει ένα τατουάζ. Πλέον όμως με ενδιαφέρει να δημιουργήσω τις δικές μου ιστορίες μέσα από την τέχνη μου, μέσα από τους καμβάδες μου και τα πινέλα μου.
Πιστεύεις ότι γίνεται εθισμός;
Νομίζω ότι γίνεται ψυχολογικός εθισμός, με την έννοια ότι βλέπεις το σώμα σου άδειο και θες να γεμίσεις. Αλλά δεν είναι απαραίτητα κακό. Το τατουάζ είναι μια ευθύνη που θα έχεις πάνω σου για πάντα. Και όπως σου είπα και πιο πριν ο καθένας το βλέπει διαφορετικά.
Μια από τις πιο συχνές ανησυχίες κάποιου που σκέφτεται να κάνει τατουάζ είναι ο πόνος και το κόστος. Τι ισχύει σχετικά με αυτά τα δύο;
Ισχύει. Νομίζω ότι το κόστος αφορά αυτούς που δεν ξέρουν από τατουάζ. Στην Ελλάδα οι τιμές είναι αρκετά χαμηλές για αυτό που προσφέρουν οι Έλληνες tattoo artists. Το τατουάζ είναι κάτι που θα έχεις πάνω σου για πάντα. Σίγουρα υπάρχουν άτομα σε σπίτια που μπορούν να στο κάνουν με πολύ low-budget αλλά αυτοί είναι που στηρίζουν τους χώρους αφαίρεσης τατουάζ. Δεν νομίζω εύκολα να δεις κάποιον που να κάνει τατουάζ στο δικό μου level και να δουλεύει σε σπίτι. Ένας επαγγελματίας που σέβεται τον εαυτό του και την δουλειά του είναι σε μαγαζί. Αλλιώς δεν εξελίσσεσαι. Ο πόνος από την άλλη είναι κάτι υποκειμενικό και έχει να κάνει με τις ώρες του κάθε τατουάζ. Σε πολλούς αρέσει! Είναι ωραίος πόνος !!!
Ποιο είναι το μεγαλύτερο δικό σου τατουάζ και ποιο το μεγαλύτερο που έχεις κάνει σε άλλον; Πόσες ώρες πήρε συνολικά;
14 ώρες και 40 λεπτά, με δύο δεκάλεπτα διαλείμματα ! Σε κοπέλα, 19 χρονών στο Tattoo Convention της Φλωρεντίας, στην Ιταλία. Μετά από 9 ώρες δεν καταλάβαινε τίποτα απ’ όσο μου είχε πει. Είχε κλείσει το φεστιβάλ και εμείς ακόμα συνεχίζαμε. Αυτό είναι το μεγαλύτερο tattoo session που έχω κάνει.
Υπάρχουν μόνιμα και ημιμόνιμα τατουάζ;
Το ημιμόνιμο είναι κάτι το οποίο κάνουν σε φρύδια ή στα χείλη οι γυναίκες. Δεν υπάρχει ημιμόνιμο τατουάζ στο χώρο του καλλιτεχνικού τατουάζ. Οι παλιές γενιές τατουατζήδων το έλεγαν παλιά στον κόσμο για να τον ψιλοκοροϊδεύουν και να πηγαίνουν να τους το ξαναχτυπάνε.
Σε ποια σημεία είναι πιο επώδυνο και ποια είναι τα πιο συχνά σημεία που κάνουν οι πελάτες σου;
Έχει να κάνει με την τεχνική αυτού που στο κάνει και δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο τόσο το σημείο όσο το μέγεθος. Ακόμα και στα πλευρά αν διαρκέσει λίγη ώρα δεν πονάει. Αν είναι κάτι μεγάλο σίγουρα θα πονέσει τον άλλο, κουράζεται ο οργανισμός. Οι δικοί μου πελάτες αντέχουν για πλάκα 5 ώρες.
Μπορεί ένα τατουάζ να αφαιρεθεί τελείως σήμερα;
Ναι μπορεί να αφαιρεθεί. Συνεργαζόμαστε και με το Tattoo Removal Greece, το οποίο βρίσκεται δίπλα στο Polis Decay Tattoo. Πράγματι το αποτέλεσμα μπορεί να είναι σαν να μην το είχες ποτέ, το δέρμα σου να είναι το ίδιο όπως πριν. Η τεχνολογία έχει πάει σε άλλο level.
Από το 2019 έχεις και τον δικό σου χώρο. Αρχικά γιατί Polis Decay Tattoo-Gallery;
Το Polis ήταν η υπογραφή που έγραφα τα τελευταία χρόνια στο graffiti, γιατί είχα και άλλες. Ταξιδεύοντας ήθελα κάτι που να έχει το ελληνικό στοιχείο, να σχετίζεται με την πόλη, με το street. To Decay είχε να κάνει με την θεματολογία που ζωγράφιζα σαν tattoo apprentice, η οποία είχε να κάνει με πιο dark θεματολογία. Decay σημαίνει αποσύνθεση. Η ζωγραφική αυτή σε συνδυασμό με το graffiti ήταν αυτό που με έβαλε στο τατουάζ. Γι’αυτό ονόμασα το μαγαζί Polis Decay.
Τι διαφορετικό έχει το μαγαζί σου από τα υπόλοιπα tattoo studios;
Σε αυτό που κάνω εγώ δεν έχω ανταγωνισμό. Γιατί ξέρω και ότι αυτό που θα κάνω είναι υψηλής ποιότητας και ότι τα σχέδια που κάνω εγώ δεν μπορείς να τα βρεις εύκολα αλλού στην Ελλάδα. Στην ουσία η διαφορά μας είναι ότι είμαστε το πρώτο tattoo gallery. Ο συνδυασμός της street κουλτούρας με το τατουάζ, το graffiti και το σχέδιο νομίζω ότι διαφοροποιεί το μαγαζί μου. Όπως και το ιατρείο ακριβώς δίπλα που κάνει αφαίρεση τατουάζ (Tattoo Removal Greece). Και φυσικά το ότι είναι στο κέντρο της Αθήνας, μέσα στην καρδιά του street .
Πόσο έχει επηρεαστεί ο κλάδος σας από την πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα;
Να σου πω την αλήθεια όσον αφορά το μαγαζί του τατουάζ αντιμετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα. Όχι μόνο το δικό μου μαγαζί αλλά και όλα τα μαγαζιά της Ελλάδας. Ο άλλος χώρος μας δουλεύει κανονικά γιατί είναι ιατρείο. Σίγουρα έχει παίξει ρόλο η πανδημία στο κομμάτι του τατουάζ. Τα tattoo shops τηρούμε ανέκαθεν τους υγειονομικά μέτρα. Στα κέντρα αισθητικής είναι η μια δίπλα στην άλλη, ενώ στα τατουάζ είναι ένας με έναν, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα έχουν κλειστά ακόμα.
Art Tattoo School, 1η επαγγελματική σχολή τατουάζ και σχεδίου στην Ελλάδα λοιπόν!
Ευτυχώς έχω καλή ομάδα και καλούς φίλους, με τους οποίους ξεκινάμε και την πρώτη επαγγελματική σχολή τατουάζ. Καμία σχέση με τα ΙΕΚ. Ξεκίνησε να είναι μια σχολή εκπαίδευσης τατουάζ, αλλά έφτασε να είναι μια σχολή εφαρμοσμένων τεχνών. Δηλαδή μαθαίνουμε αρκετά πρακτικά πράγματα και λειτουργία των εργαλείων. Ξεκίνησαν άνθρωποι από άκυρους τομείς να με ρωτάνε για την ζωγραφική μου και έτσι ενσωματώθηκε και το κομμάτι του σχεδίου.
Τι ακριβώς θα μαθαίνει κάποιος που θα ξεκινάει στo Polis Decay Αrt Τattoo School;
Μόλις τελειώσει ο Covid-19 θα μπορεί κάποιος να πάρει τα main courses. Αυτά είναι ένα τρίμηνο σχέδιο και ένα τρίμηνο τατουάζ. Από εκεί και πέρα ο καθένας θα μπορεί να φτιάξει τον συνδυασμό που θα επιλέξει και τι είδους καλλιτέχνης θέλει να είναι. Στην ουσία μια σχολή για σύγχρονους καλλιτέχνες. Θα έχει digital, αρχιτεκτονικό σχέδιο, ελεύθερο, φωτογραφία, όλα τα styles του τατουάζ όπως, oldschoοl, newschool, traditional, ρεαλισμός, κ.α. Ανάμεσα σε αυτά θα μπορεί να επιλέξει ο καθένας το δικό του combo και τι είδους artist θέλει να γίνει . Και με το ανάλογο κόστος, ώστε τα παιδιά που δεν έχουν πολύ υψηλό budget και δεν τους ενδιαφέρουν τα υπόλοιπα μαθήματα, να μην μπαίνουν στην διαδικασία να δώσουν λεφτά για πράγματα που δεν τους ενδιαφέρουν πραγματικά.
Τι κενό εντόπισες στην αγορά και ήρθες με αυτή την φρέσκια ιδέα να συμπληρώσεις;
Σε εμάς υπήρχε το tattoo apprenticeship, η μαθητεία. Μέχρι και τρία χρόνια σε ένα μαγαζί να καθαρίζεις, να σκουπίζεις μέχρι να μάθεις αυτό το είδος τέχνης. Μου έχουν στείλει πολλά παιδιά από ΙΕΚ και μου είπαν πως δεν ήξεραν να βάζουν λαστιχάκια στα μοτεράκια και άλλα βασικά πράγματα που θεωρούνται must στο τατουάζ. Είναι τελείως διαφορετικό πώς βλέπει ο καθένας το κομμάτι του business με το quality, τι δίνει και τι παίρνεις. Εμάς η σχολή είναι αρκετά value for money και για παιδιά που μπορεί να είναι σε μια επαρχιακή πόλη ή από το εξωτερικό να μάθουν πολλά ποιοτικά πράγματα σε πολύ προσιτές τιμές.
Για να ξεκινήσει κάποιος θα πρέπει να πληρεί κάποιες προϋποθέσεις;
Καμία προϋπόθεση. Μόνο όρεξη να έχει και να είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για αυτό που αγαπάει. Θέλουμε κόσμο που είναι σαν εμάς. Απλά για τα μαθήματα του τατουάζ πρέπει να είσαι άνω των 18 χρονών.
Θα μπορούν να παρακολουθούν και εξ αποστάσεως;
Αυτό είναι κάτι που τώρα το παλεύουμε γιατί είναι αρκετά τα παιδιά εκτός Αθηνών και εκτός Ελλάδος που ενδιαφέρονται . Αλλά υπάρχει αρκετό πρακτικό κομμάτι, θα είναι ψέματα να πούμε σε κάποιον ότι μαθαίνει τατουάζ από απόσταση. Σχέδιο αν ξέρεις κάποια πράγματα, μπορεί. Εγώ θέλω τα παιδιά που θα έρχονται να μην γνωρίζουν τίποτα, να μην κάνουν ούτε μια ίσια γραμμή. Και με αυτά που μαθαίνει σε εμάς, να γίνεται καλύτερος και να μην το πιστεύει ούτε ο ίδιος τι έχει καταφέρει με την δικιά μας καθοδήγηση.
Στο τέλος θα δίνετε στους αποφοίτους σας κάποια πιστοποίηση;
Η αλήθεια είναι ότι είμαι σε επαφή με κάποια πανεπιστήμια. Στα εικαστικά, τόσο για επαγγελματίες καλλιτέχνες όσο και για επαγγελματίες tattoo artists, δεν υπάρχει κάποιο επίσημο πιστοποιητικό. Δίνεται φυσικά ένα χαρτί αλλά η καλύτερη πιστοποίηση είναι ένα δυνατό πορτφόλιο που μπορεί κάποιος να το πετύχει που θα περάσει αρκετές ώρες στην δικιά μας την σχολή.
Τι θα συμβούλευες όλα τα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν τον δρόμο του σχεδίου και του τατουάζ;
Ο δρόμος για να γίνεις καλός είναι πολύ δύσκολος. Αν θες να γίνεις μέτριος μην επιλέξεις αυτήν την δουλειά καλύτερα. Το κακό είναι ότι πολλοί από τις νέες γενιές απομυθοποιούν την δυσκολία διαφόρων επαγγελμάτων λόγω των social media. Είναι πολλοί αυτοί που βλέπω που στους τρεις με έξι μήνες τα παρατάνε. Χρειάζεται πολύ αφοσίωση, χρόνο και πειθαρχία. Ειδικά αν θες να φτάσεις την κορυφή.
Τι άλλο να περιμένουμε από εσένα μέσα στο 2021;
Να περιμένετε πολλά ζωγραφικά πράγματα από εμένα. Όχι τόσο τατουάζ. Θα δείτε πράγματα που δεν με είχε συνηθίσει ο κόσμος μέχρι τώρα. Θέλω να εντάξω το κομμάτι της street επιρροής μου σε κάτι πολύ πιο premium, σε κάτι τελείως διαφορετικό. Πιστεύω ότι αυτοί που είναι δίπλα μου από παλιά έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες στο να το αναγνωρίσουν, αλλά κι αυτοί που δεν με ξέρουν να με μάθουν. Πάμε δυνατά!
Δείτε την συζήτησή μας παρακάτω. Στο τέλος απαντάει και στις δικές σας ερωτήσεις!
Βρείτε τον Πάνο εδώ
Βρείτε το Polis Decay εδώ
Βρείτε το Tattoo Removal Greece εδώ
Από την Εύα Βαλαμβάνου