Η Sophie Ward, δημιουργός του blog Paper Castle Press, τον περασμένο Ιούνιο κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο “The Beginning of An Inexplicable Journey”. Με καταγωγή από το Perth, της δυτικής Αυστραλίας, αλλά ζώντας μόνιμα πλέον στη Νέα Υόρκη και έχοντας ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο σαν μοντέλο, η Sophie ασχολείται επαγγελματικά πλέον με τη συγγραφή. Σύμφωνα με την ίδια, οι λέξεις «ονειρική», «σπλαχνική» και «αιχμηρή» χαρακτηρίζουν ακριβώς τον τρόπο της γραφής της.
Πώς προέκυψε η ιδέα πίσω από τη δημιουργία του πρώτου σου βιβλίου;
Από την ηλικία των 18-19 ετών και για αρκετό καιρό, συνέλεγα και κατέγραφα πληροφορίες. Τότε ήμουν μόνη, απογοητευμένη και δυσαρεστημένη από ορισμένες καταστάσεις στη ζωή μου. Δεν ήταν μέσα στα σχέδιά μου να γράψω ένα βιβλίο αλλά με ενθάρρυναν κάποιοι «άνθρωποι των γραμμάτων» να καταγράψω τις εμπειρίες μου γύρω από τη δουλειά μου. Χάρη στη δική τους υποστήριξη κατάφερα να ολοκληρώσω το βιβλίο μου και να μπορούμε τώρα να μιλάμε γι’αυτό.
Σε ποιες περιοχές του κόσμου έχει γραφτεί;
Τα περισσότερα κεφάλαια έχουν γραφτεί κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου με τρένο ή αεροπλάνο, στο δωμάτιό μου στο Perth, όπως επίσης και σε πάρκα του Λονδίνου κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, το 2006. Το μεγαλύτερο μέρος της αρχής και του τέλους έχει γραφτεί σε παραλιακές περιοχές του Sydney ενώ εμπνεύστηκα και αποσπάσματά του καθισμένη σε παριζιάνικα περβάζια, σε ειδυλλιακές λιμνοθάλασσες στο Portofino ή ακόμη και σε φιλικά σπίτια και απλά δωμάτια ξενοδοχείων.
Τα 5 αγαπημένα σου βιβλία;
1. Big Sur and the Oranges of Hieronymus Bosch, του Henry Miller.
Η οπτική του Miller για τον κόσμο, ο εαυτός του και η φυσική σειρά των πραγμάτων με εμπνέουν πολύ. Ο Miller δε φοβάται να πει τι σκέφτεται και εγώ δε θα ήμουν η συγγραφέας που είμαι σήμερα, χωρίς εκείνον.
2. The Prophet, του Kahlil Gibran.
Το βιβλίο αυτό με ξύπνησε, όταν υπνοβατούσα στη ζωή μου. Τράνταξε και άλλαξε θετικά τη αντίληψή μου, για πάντα.
3. The Book of Hours: Love Poems to God, του Rainer Maria Rilke.
Ο Rilke ήταν ένας από τους φίλους και μαθητές του Rodin. Η συλλογή ποιημάτων τρόμου του Rilke φωτίζει το συναίσθημα του να είσαι ζωντανός. Αποτελείται από οικείες συζητήσεις, κάτι σαν «εσωτερική υπαγόρευση». Έγραφε προσευχές για τα δεινά του πολέμου, τη φτώχεια και τις ασθένειες. Η ειλικρίνεια του αγγίζει την καρδιά μου.
4. Reality Hunger, του David Shields.
Μεγάλο μέρος της δουλειάς μου δημιουργήθηκε σαν ένα κολάζ. Το βιβλίο του Shields είναι μια σειρά από αποφθέγματα και ιδέες που δθηκαν ανώνυμα για να τα απορροφήσουν οι αναγνώστες. Η σύνθεση αυτών των ιδεών είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και έγινε ένας από τους κύριους κανόνες μου, όταν δημιουργούσα και εγώ το βιβλίο μου.
5. Just Kids, της Patti Smith.
Το διάβασα αρκετό καιρό αφότου εκδόθηκε, μετά από πίεση των φίλων μου. Διαβάζοντας για την αγάπη της για τη φιλολογία, την κλίση της στο γράψιμο και τους προβληματισμούς της για το γραπτό λόγο, επιβεβαιώθηκα.
Που βρίσκεσαι τώρα; Με τι ασχολείσαι;
Βρίσκομαι στη Νέα Υόρκη και περνάω το χρόνο μου χαζεύοντας την πόλη και κάνοντας βόλτες με το ποδήλατό μου.
Συνέντευξη: Χρήστος Πετριτζης