Ο Κώστας Σαχπάζης αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις που συναντά κανείς εξερευνώντας τη νέα εικαστική σκηνή της πόλης. Όταν δουλεύει ακούει ραδιόφωνο και πολλές φορές τραγούδια δίνουν τίτλους στα έργα του, ενώ τα πράγματα στο εργαστήριο του παραμένουν σε μια ήρεμη αταξία μέχρι να τα χρειαστεί ξανά. Μετά την εμπειρία της πρώτης του ατομικής έκθεσης, που πραγματοποιήθηκε πριν μερικούς μήνες, μας μιλά για τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει, για τη σχέση του με την πόλη και μας εξηγεί πώς το να ‘βγάζεις τον εαυτό σου από τη μέση’ σε κάνει περισσότερο ικανό να εμπιστεύεσαι.
Ποιος είναι ο ρόλος των τίτλων που επιλέγεις; Πόση σημασία έχουν η Nina Simone, ο Iggy Pop και η Emily Dickinson στον τρόπο που θα νοηματοδοτηθούν τα έργα σου;
Δεν μ’ αρέσουν οι εικόνες. Προσπαθώ να βρω οποιοδήποτε άλλο μέσον μπορεί κάνεις να εμπιστευθεί. Χρησιμοποιώ υλικά μεγάλης απτότητας όπως δέρμα, ξύλο, σιδερό, αλουμίνιο, νέον. Αυτά, όλα μαζί, είναι ένα λεξιλόγιο για μένα. Οι τίτλοι, στο επίπεδο του συντακτικού, έρχονται για να βάλουν κάθε κομμάτι στη θέση του. Οι θέσεις και κλίσεις των ρημάτων και ουσιαστικών βοηθούν το θεατή σε ένα είδος προσανατολισμού μέσα στα έργα. Πρόκειται για έναν αναγνωρίσιμο αέρα λέξεων. Ακούω ραδιόφωνο όταν δουλεύω και ίσως να έχουν μεταφερθεί ένα-δύο πράγματα και από εκεί.
Πώς είναι ο χώρος στον οποίο δουλεύεις;
Δουλεύω με φυσικό φως. Υπάρχει ένα τραπέζι δίπλα σε ένα παράθυρο και πολλά πράγματα τριγύρω. Δεν συμπαθώ τη λειτουργία της αποθήκης. Δεν έχω μια θέση για το κάθε τι που υπάρχει εκεί, και τα πάντα βρίσκονται στη θέση που χρησιμοποιήθηκαν για τελευταία φορά. Αυτό μερικές φορές μπορεί να σημαίνει και μεγάλη ταραχή. Είναι σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο.
Μαζεύεις αντικείμενα από το δρόμο;
Έχω χάσει την όρεξη της μεταποίησης. Το ενδιαφέρον μου είναι περισσότερα στα πρώτα υλικά. Προσπαθώ να αγοράζω ό,τι χρησιμοποιώ. Είναι μια μορφή οικονομίας χωρίς εκπλήξεις και αναδιαμορφώσεις.
Παρατηρώντας τους άλλους, ποια είναι τα συμπεράσματά σου για την ‘ανθρώπινη κατάσταση’;
Μπορεί πολλοί άνθρωποι να αποσυνδέονται από αυτό που έκαναν ή από αυτό που ήταν λόγω της κατάστασης. Υπάρχει όμως μεγάλο δυναμικό σε αναμονή και αναζήτηση.
Εσύ, ως καλλιτέχνης, νιώθεις χρήσιμος;
Όχι για όλους. Αυτός μάλλον θα είναι και ο ορισμός της χρησιμότητας.
Πώς ορίζεις την έμπνευση;
Καταλαβαίνω την έμπνευση ως έναν άδειο χώρο που ανοίγεται με τον αυτοσαρκασμό και την εμπιστοσύνη στους άλλους. Μόλις βγάλεις τον εαυτό σου από τη μέση μπορείς να επικοινωνήσεις με οτιδήποτε και οποιονδήποτε.
Ποιες είναι οι συναντήσεις που επιζητάς περισσότερο;
Είμαι εύκολος, δεκτικός και φιλοπερίεργος.
Σου αρέσει να τριγυρνάς στην Αθήνα;
Παλιότερα, περισσότερο.
Τι νιώθεις ότι σε αφορά πραγματικά αυτή την περίοδο;
Αυτά που με αφορούν πραγματικά τα αντιμετωπίζω όπως ένα κρύο μπάνιο. Μπαίνω και βγαίνω γρήγορα. Μου αρκεί μια εξέταση εν τάχει. Τα υπόλοιπα γεμίζουν το χρόνο μου.
Τι είναι εκείνο που σε ενθουσιάζει στην καθημερινότητά σου;
Μ’ αρέσει η προσπάθεια που καταβάλλεται με απρόβλεπτη κατάληξη.
Ο Κώστας Σαχπάζης εκπροσωπείται από την γκαλερί Andreas Melas&Helena Papadopoulos, Αθήνα.
by Danai Dragonea/photo by Nikos Katsaros/source: OZON Raw is#97