Όλες οι σχέσεις σήμερα είναι μια ανθρώπινη αλυσίδα ανέφικτων στόχων και επιθυμιών.
Ποτέ κανείς δεν είναι μ’ αυτόν που πόθησε πραγματικά. Πάντα κάπως συμβιβαζόμαστε με κάτι λιγότερο καλό από αυτό που θέλουμε. Κι αυτή είναι η συνειδητή επιλογή που κάνεις όταν βλέπεις πως αυτό που θέλεις, ίσως να μην είναι αυτό που χρειάζεσαι. Κάνεις, λοιπόν, την καρδιά σου πέτρα και προχωράς. Μέχρι που κάποια στιγμή κοιτάς πίσω και αναρωτιέσαι, πως θα ήταν η ζωή σου αν δεν είχες συμβιβαστεί ποτέ. Αν το πήγαινες μέχρι τέλους και πόνταρες τα πάντα για εκείνον τον έναν μεγάλο έρωτα, που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή σου. Αλλά μετά σκέφτεσαι την ασφάλεια, τη σιγουριά, το να κοιμάσαι και να ξυπνάς χωρίς δεύτερες σκέψεις και άρρωστες αμφιβολίες. Γυρίζεις πλευρό στο κρεβάτι, βλέπεις ότι κάποιος είναι πραγματικά εκεί για εσένα, το εκτιμάς και συνεχίζεις στη ζωή που διάλεξες. Ή διάλεξε κάποιος άλλος για εσένα, αφού όλα είναι μία συνθήκη.
Πάμε να το δούμε στην πράξη… Σου αρέσει ένα πρόσωπο που αυτήν τη στιγμή αδιαφορεί για εσένα, ίσως να μη γνωρίζει καν την ύπαρξή σου, γιατί είναι κολλημένο με κάποιον άλλον. Αυτός ο άλλος με τη σειρά του είναι σε σχέση με ένα άτομο που δεν αγαπά πραγματικά, αλλά κάτι άλλο, προσωπικό, βαθύτερο τον κρατάει δέσμιο και δυστυχισμένο σ’ αυτήν την κατάσταση. Και το άλλο πρόσωπο σ’ αυτήν τη σχέση μπορεί να γουστάρει εσένα και να σου στέλνει μηνύματα στα social. Και κάπως έτσι γυρίζει το γαϊτανάκι των σχέσεων σήμερα. Ανικανοποίητα συναισθήματα παίρνουν σάρκα και οστά από τις πράξεις των ανθρώπων και δημιουργούν μία ιδιάζουσα συνθήκη, στην οποία κανείς δεν μπορεί να είναι πραγματικά ευτυχισμένος. Σίγουρα κάποιος βγαίνει περισσότερο κερδισμένος σ’ αυτό το παιχνίδι από κάποιον άλλον, αλλά πάντα θα λείπει ένα μικρό κομμάτι του παζλ που σχηματίζει την ευτυχία.
Μήπως όμως κι αυτή είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα; Γενιές ολόκληρες έχουμε μεγαλώσει με χολιγουντιανούς έρωτες, επικών διαστάσεων, που ίσως να μη χωράνε στις πραγματικές διαστάσεις της ζωής. Κι εμείς τρέχουμε διαρκώς για να πετύχουμε ή να βιώσουμε κάτι ανάλογο, με όποιο κόστος. Και πάντα, μα πάντα έχουμε κάποια αναφορά στο μυαλό μας από αυτά τα blockbusters. Μήπως, όμως, κάνουμε ένα τραγικό λάθος και η πρότερη σκέψη δεν είναι παρά ένα μεγάλο φιάσκο; Έτσι, άθελά μας γινόμαστε πρωταγωνιστές μίας ζωής που ενδεχομένως και να μη θέλαμε. Γινόμαστε κοινωνοί μιας ιδιαίτερης ερωτικής συνθήκης που νομίζουμε ότι καθορίζουμε εμείς, αλλά την έχουν διαμορφώσει ήδη τα στερεότυπα της κοινωνίας για εμάς, κι εμείς απλώς ακολουθούμε το μονοπάτι. Πολλοί βέβαια εφησυχάζουν στο ισχύον hookup culture και στις polyamorous σχέσεις, αλλά δεν βλέπουν τη μεγάλη εικόνα. Κι αν αποτελείς την εξαίρεση; Άντε να βγεις από αυτόν τον λαβύρινθο και να βρεις την πραγματική αγάπη. Να φέρεις το παιχνίδι στα μέτρα σου και να βγεις νικητής. Τελικά, θέλει θάρρος ο έρωτας και υπομονή.
Από τον Νικόλαο Μπάρδη